Σελίδες

ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ

Γενικευμένη αυτοδιάθεση ονομάζεται το πολιτικό αίτημα να είναι ο κάθε κοινωνικός άνθρωπος ελευθερόφρων, αυτοπροαίρετος, αυτεπίτακτος και αυτεξούσιος, να απολαμβάνει χωρίς όρους και προϋποθέσεις τα πολιτικοθεσμικά και οικονομικοκοινωνικά μέσα που τον καθιστούν ικανό να μετέχει στον ιστορικά κατακτημένο βαθμό ελευθερίας και στην πολιτισμική ακεραιότητα της ιστορικής ολότητας.

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Σύσκεψη των δυνάμεων της Αριστεράς

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Πραγματοποιήθηκε χθες, Πέμπτη 29 Σεπτέμβρη η δεύτερη σύσκεψη δυνάμεων της Αριστεράς μετά από σχετική πρωτοβουλία του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ). Η πρώτη πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 21 Σεπτέμβρη.
Στις συσκέψεις προσκλήθηκαν όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς κι έλαβαν μέρος εκπρόσωποι των ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΚΕΠ, ΑΚΟΑ, ΑΠΟ, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, ΑΡΣΥΝΑ, ΔΕΑ, ΔΗΚΚΙ, Ενεργοί Πολίτες, ΕΠΑΜ, ΚΕΔΑ, ΚΟΕ, Κομμουνιστική Ανανέωση, ΝΑΡ, Ξεκίνημα και ΜΑΑ.
Το αντικείμενο της συζήτησης αφορά στην κοινή διαπίστωση για την ανάγκη της αποτελεσματικής παρέμβασης της Αριστεράς στην παρούσα συγκυρία και τη διερεύνηση για τη μετωπική σύγκλιση των δυνάμεων της, με επίκεντρο τις κοινωνικές διαθέσεις αλλά και τις δράσεις άρνησης της πληρωμής των «χαρατσιών» καθώς και γενικότερα της άμεσης ανάγκης ανατροπής της κυβέρνησης, της Τρόικας και όλων των μνημονιακών μέτρων.
Η συζήτηση θα επαναληφθεί προκειμένου να παρθούν συγκεκριμένες αποφάσεις.
Αθήνα 30 Σεπτεμβρίου 2011

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

''Παύση πληρωμών του λαού προς τους διεθνείς τοκογλύφους''

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
Με την άρνηση για πληρωμή στην εισφορά και τα τέλη: Παύση πληρωμών του λαού προς τους διεθνείς τοκογλύφους
Μετά και τα νέα πρωτοφανή μέτρα που κυριολεκτικά καταστρέφουν την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, εργαζόμενων, άνεργων, μικρομεσαίων, νεολαίας, γυναικών, η στάση πληρωμών γίνεται μονόδρομος για τον λαό που πρέπει να τον επιβάλει άμεσα η ίδια η κοινωνική πλειοψηφία με την παρέμβασή της.
Δεν πληρώνουμε τα χαράτσια! Ούτε την έκτακτη εισφορά ούτε το τέλος ακινήτων μέσω της ΔΕΗ.
Το Μέτωπο Αλλελεγγύης και Ανατροπής, που από την πρώτη στιγμή τάχθηκε υπέρ μιας λαϊκής στάσης πληρωμών, χαιρετίζει τις ανακοινώσεις αρχικά του ΚΚΕ και έπειτα κι όσων δυνάμεων της αριστεράς με σαφήνεια τάχθηκαν υπέρ της λαϊκής ανυπακοής και κάλεσαν με ευθύτητα για τη μη πληρωμή εισφοράς και τέλους.
Πρέπει άμεσα στην πράξη και από κοινού να μπουν οι δυνάμεις της αριστεράς μπροστά, χωρίς να υπολογίζουν την μνημονιακή «νομιμότητα» και να συγκροτήσουν τους μηχανισμούς και τις επιτροπές που θα επιτρέψουν στον καθένα εργαζόμενο και άνεργο να αρνηθεί να πληρώσει τα χαράτσια και να δώσουν πολιτική στήριξη στα συνδικάτα όπως στην ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ να παίξουν τον δικό τους ρόλο στην αποφασιστική κίνηση για την ανατροπή όλης της αντικοινωνικής πολιτικής της τρόικας.
Κάτι τέτοιο απαιτεί την συγκρότηση του μαζικότερου μέχρι σήμερα κινήματος ανυπακοής προς τις απαιτήσεις της τρόικας και τα μέτρα των κυβερνητικών υπαλλήλων της.
Όλοι και όλες την Τετάρτη 21 Σεπτέμβρη στο Σύνταγμα, στην συγκέντρωση που καλούν εργατικά σωματεία καθώς και στις συγκεντρώσεις που καλεί η επιτροπή «δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε» στο Σύνταγμα 18/9, στο υπ. Οικονομικών 22/9 και στο Σύνταγμα στις 25/9.

Αθήνα 18 Σεπτεμβρίου 2011

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

ΑΚΕΠ: Η παρουσία του Μετώπου Α-Α στη ΔΕΘ, 10-9-2011

ΑΚΕΠ - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Σε καιρούς κοινωνικών αλλαγών,
ότι δεν είναι νέο είναι ολέθριο»

(Σαιν Ζυστ)

1ον) Πανό-επεισόδια
Το πανό του Μετώπου αναρτήθηκε και δέθηκε στα κιγκλιδώματα στην πλατεία ΧΑΝΘ γύρω στις 5.15μμ, στη νότια πύλη της ΔΕΘ προς το Βελλίδειο, εκεί δηλαδή που συνέκλιναν και κατέληξαν όλες οι πορείες -όσες τελικά κατάφεραν να φτάσουν μέχρι εκεί.

Όταν αναρτήσαμε το πανό υπήρχαν πολύ λίγοι διαδηλωτές στην πλατεία ΧΑΝΘ, ενώ υπήρχε μια άνευ προηγουμένου παρουσία των ΜΑΤ και της Αστυνομίας.

Από τις 5.15μμ, που αναρτήθηκε το πανό, μέχρι τις 7.00-7.15μμ, το πανό του Μετώπου πλαισιώθηκε με πάνω από χίλιους διαδηλωτές. Οι περισσότεροι από τους διαδηλωτές αναγνώρισαν ότι το πανό μας ήταν αυτό της πλατείας Συντάγματος, έκαναν ενθουσιώδη σχόλια κι έμειναν μαζί μας μαχητικά και μας περιφρούρησαν ενεργητικά όταν άρχισαν τα επεισόδια. Μάλιστα, 500-600 απ’ αυτούς τους διαδηλωτές ήρθαν μαζί μας όταν φύγαμε από τα κιγκλιδώματα και οπισθοχωρήσαμε προς την οδό Τσιμισκή κλπ., κι επανήλθαν μαζί μας μετά την λήξη των πρώτων επεισοδίων.

Στην πρώτη φάση των επεισοδίων, όταν ήλθε το μπλοκ των αυτοκινητιστών στη ΔΕΘ, το πανό μας έπεσε και καταπλακώθηκε μαζί με τα κιγκλιδώματα. Εδώ ήταν και το πιο συγκλονιστικό σημείο της διαδήλωσης! Πάνω από 100 άγνωστοι σ’ εμάς διαδηλωτές (που δεν ήταν ταξιτζήδες) πέρασαν τα κιγκλιδώματα και μας βοήθησαν ν’ ανακτήσουμε το πανό μας, που, όπως μας έλεγαν, συμβόλιζε και γι’ αυτούς τη σημαία του αγώνα του κινήματος των πλατειών. Εμείς, μόλις ανακτήσαμε το πανό μας, το επισκευάσαμε παραπλεύρως και επανήλθαμε δριμύτεροι, πλαισιωμένοι από αρκετές εκατοντάδες διαδηλωτές, φίλους ή οπαδούς του Μετώπου, και με αναπτερωμένο το ηθικό.

Στη θέση Β όπου αναρτήσαμε το πανό, συναντηθήκαμε με το μπλοκ των αγανακτισμένων (ΚΟΕ, Α/Κ, αμεσοδημοκράτες κλπ.) και το μπλοκ της Σπίθας. Θετική εντύπωση μας έκανε η συναγωνιστική και φιλική συμπεριφορά των συντρόφων από το μπλοκ της Σπίθας.

Όταν τα επεισόδια πήραν μεγαλύτερη έκταση, υποχωρήσαμε προς την παραλιακή και στήσαμε και εκεί το πανό μας. Και εκεί, μας ακολούθησαν αρκετές εκατοντάδες διαδηλωτές.

Τέλος, όταν διαλύθηκαν οι πορείες και απομακρύνθηκε ο πολύς κόσμος, επανήλθαμε στο χώρο της πλατείας ΧΑΝΘ, κι αποχωρήσαμε όταν διαπιστώσαμε κίνδυνο εγκλωβισμού από τις δυνάμεις των ΜΑΤ.

2ον) Αφισοκόλληση
Το βράδυ της Παρασκευής 9-9-2011, έγινε ενδεικτική αφισοκόλληση στις συνοικίες της Θεσσαλονίκης, ιδίως στις εξόδους και εισόδους των συνοικιών προς το Κέντρο, και στους δρόμους που οδηγούν στο Λευκό Πύργο, την παραλιακή, το Βελλίδειο και τη ΔΕΘ, με τις γνωστές αφίσες του Μετώπου.

Όλες οι διαδρομές προς το Βελλίδειο και τη ΔΕΘ, που ακολούθησαν οι πορείες, καθώς και η «κόκκινη ζώνη» περιμετρικά, ήταν επικολλημένες με αφίσες του Μετώπου. Οι αφίσες παραμένουν, από πρόσφατη ενημέρωση που έχουμε, μέχρι και σήμερα (Δευτέρα 12-9-2011), σχεδόν ανέγγιχτες.

Μοιράστηκαν, επίσης, φυλλάδια: το φυλλάδιο του σ. Καπάταη για την «3η Σεπτέμβρη», καθώς και το «χιουμοριστικό» φυλλάδιο «3 ΚΟΥΦΑΛΕΣ Σ’ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ».

3ον) Πολιτικό συμπέρασμα
Δυστυχώς, κι αυτή τη φορά, ο λαός γύρισε την «πλάτη» του στον πολυδιασπασμένο ριζοσπαστικό χώρο και την Αριστερά, και προτιμάει «να ψοφήσει της πείνας», παρά να κοπαδοποιηθεί και να γίνει οπαδός-λάφυρο στους ιδιωφελείς και πολιτικάντικους σχεδιασμούς των μεγάλων ή μικρών τμημάτων του Αριστερού και του ριζοσπαστικού χώρου. Τα μαζικότερα και μαχητικότερα τμήματα των διαδηλώσεων ήταν των αυτοκινητιστών και αυτό των οπαδών του Ηρακλή.

Τί άλλο πια πρέπει να συμβεί, για ν’ αντιληφθούν τα διάφορα τμήματα του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου ότι οφείλουν να δράσουν συντονισμένα και ενιαία ενάντια στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το μνημόνιο και την
τρόικα;

Μήπως, οι αντιμαχίες των διαφόρων τμημάτων του ριζοσπαστικού χώρου, που εκδηλώνονται και στις διαφορετικές συγκεντρώσεις και πορείες ενάντια στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κλπ., μας θυμίζουν περιστατικά που μόνο από την φιλολογία μπορούν να περιγραφούν ανάγλυφα;

Στο ΧΙV κεφάλαιο του δεύτερου μέρους του "Δον Κιχώτη", ο Ιππότης των Καθρεφτών υποστηρίζει πως νίκησε τον Δον Κιχώτη: «Και τον έκαμα να ομολογήσει ότι είναι πιο όμορφη η Κασιλδέα μου από την Δουλτσινέα του∙ και με αυτή και μόνο την νίκη μου είναι σαν να έχω κερδίσει όλους τους ιππότες του κόσμου, γιατί αυτός ο Δον Κιχώτης που σας λέω, τους έχει όλους νικήσει∙ και αφού εγώ τον νίκησα, η δόξα του, η φήμη του και η τιμή του μεταβιβάστηκαν και πέρασαν στο πρόσωπό μου».

Μανώλης Γρηγοριάδης
12-9-2011

ΥΓ:
Το σύνθημα «Τι ώρα είναι; Ώρα να φύγουν» κλπ. του Μετώπου, έγινε το κεντρικό σύνθημα που φώναζαν οι διαδηλωτές στην πλατεία ΧΑΝΘ, ενάντια στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το μνημόνιο και την τρόικα. Αυτό ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και μια χρήσιμη εμπειρία, για όσους από εμάς βρέθηκαν εκεί. Αδιάψευστος μάρτυρας των όσων αναφέρω, το βίντεο που ακολουθεί:

ΑΚΕΠ- ΔΕΘ 10-9-2011: Το πανό και οι αφίσες του Μετώπου στην "κόκκινη ζώνη"
















ΑΚΕΠ- ΔΕΘ 10-9-2011: Το πανό του Μετώπου στην "κόκκινη ζώνη", πριν και μετά από την επίθεση των ΜΑΤ



Το πανό του Μετώπου, στα κιγκλιδώματα της "κόκκινης ζώνης" κατά την επίθεση των ΜΑΤ:


Το πανό των του Μετώπου, σημαία των "αγανακτισμένων" της πλατείας Συντάγματος, πάνω στα κιγκλιδώματα της ΔΕΘ και στο επίκεντρο των επεισοδίων. Βλέπε δελτίο ειδήσεων ΑΝΤ1 (10-9-2011, 20.00) από 5’43’’ ως 6’00’’: http://www.antenna.gr/webtv/watch?cid=0_n_d96_x_b%2f_c_ag%3d

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

ΑΚΕΠ: Παρέμβαση του Μ. Γρηγοριάδη στο Συντονιστικό ΜΑΑ-5/9/2011, σχετικά με την παρουσία του ΜΑΑ στη ΔΕΘ

ΑΚΕΠ - Γραφείο τύπου

Mέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής : ''Eίμαστε ξύπνιοι.Τι ώρα είναι;΄Ωρα να φύγουν''
Κρίνω σκόπιμο να κάνω, περιληπτικά, ορισμένες επισημάνσεις, προτού πω την γνώμη μου για τον τρόπο που νομίζω πως πρέπει να μετέχει το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής στις φετινές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου και την τρόικα, στις 10/9/2011 στη ΔΕΘ.

Πρώτον: Έχει γίνει έθιμο, κάθε χρόνο, με αφορμή την παρουσία του Πρωθυπουργού της εκάστοτε κυβέρνησης στη ΔΕΘ, όπου εκεί, κατά κανόνα, ανακοινώνει και σχολιάζει τις κατευθύνσεις της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησής του, οι πολιτικές δυνάμεις του αριστερού και εν γένει του ριζοσπαστικού χώρου να διαδηλώνουν και να διαμαρτύρονται ενάντια στα εκάστοτε κυβερνητικά μέτρα και τις εξαγγελίες… κυρίως με μια πορεία που ξεκινάει από την Καμάρα ή από το άγαλμα του Βενιζέλου και καταλήγει στο «Βελλίδειο». Στις προσυγκεντρώσεις για την πορεία, αλλά και στην ίδια την πορεία, ο κάθε πολιτικός σχηματισμός, η κάθε συνδικαλιστική οργάνωση που πρόσκειται στη μια ή την άλλη πολιτική παράταξη, φροντίζουν επιμελώς, με τα συνθήματα, τα πανό και την εν γένει στάση τους, να προβάλουν την ιδιαιτερότητά τους και να περιχαρακώνουν, με έντονο τρόπο, τα μέλη, τους οπαδούς και τους φίλους τους. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές, για να μη πω όλες, η αντιπαλότητα που εκδηλώνεται μεταξύ των διαφόρων πολιτικών τμημάτων που μετέχουν στην πορεία, είναι μεγαλύτερη από την αντιπαλότητα που εκδηλώνεται στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Άλλωστε, όπως γνωρίζουμε όλοι, οι διαφορετικοί χώροι εκκίνησης και, πολλές φορές, οι διαφορετικοί χρόνοι που συντελούνται οι πορείες διαμαρτυρίας, την ακραία εχθρότητα μεταξύ των τμημάτων του αριστερού και του εν γένει ριζοσπαστικού χώρου υπογραμμίζουν, και τίποτ’ άλλο.

Δεύτερον: Συνήθως, για να μην πω πάντα, στην πορεία -ή στις πορείες- διαμαρτυρίας, και πριν οι διαδηλωτές καταλήξουν στο «Βελλίδειο», γίνονται προβοκάτσιες και επεισόδια. Τα γεγονότα που ακολουθούν δίνουν πάντα τροφή στην προπαγάνδα του καθεστώτος ενάντια στο μαζικό κίνημα. Έτσι, δημιουργείται κλίμα αποσυσπείρωσης στις κοινωνικές δυνάμεις που εναντιώνονται στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Δυστυχώς, αυτή θα είναι η αναπόφευκτη συνέπεια για το μαζικό κίνημα, για όσο διάστημα ο ριζοσπαστικός χώρος θα εμφανίζεται κατακερματισμένος και ανίκανος να περιφρουρήσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις από τις προβοκάτσιες.

Τρίτον: Συνήθως, για να μην πω πάντα, στο «Βελλίδειο» μαζεύεται πλήθος λαού -που θέλει να διαμαρτυρηθεί ενάντια στην εκάστοτε κυβέρνηση- πολύ μεγαλύτερο από αυτό που συμμετέχει στην πορεία. Είναι εκείνοι που, αφενός, θέλουν ν’ αποφύγουν τις προβοκάτσιες και τα δυσάρεστα, και αφετέρου εκδηλώνουν αυθόρμητα την ανάγκη να εναντιωθούν στη λογική της «κοπαδοποίησης», στον κατακερματισμό των δυνάμεων και στις πολιτικές πρακτικές, που έχουν οδηγήσει το ριζοσπαστικό και το εν γένει δημοκρατικό και προοδευτικό κίνημα στην ήττα, την παρακμή και την κρίση.

Στις σημερινές συνθήκες, η ιδιομορφία της δομικής πολιτικο-οικονομικής κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού, που τον καθιστά επίκεντρο της ψυχροπολεμικής σύγκρουσης ΗΠΑ/δολαρίου-Γερμανίας/Ε.Ε./ευρώ, από την μιά, και η οξύτατη πολιτική-ιδεολογική-οργανωτική κρίση του αντικαπιταλιστικού κινήματος από την άλλη, επικαθορίζουν και διαμορφώνουν τις σκληρές κι εφιαλτικές συνθήκες της σημερινής συγκυρίας.

Σήμερα, η χώρα μας, η Ελλάδα, και όλα όσα η έννοια αυτή υπονοεί (λαός, πολιτισμός, παραγωγικές δυνάμεις και πλουτοπαραγωγικές πηγές, γεωγραφική έκταση κλπ.) οδηγείται, από το υπερσυσσωρευμένο εγχώριο και πολυεθνικό χρηματικό κεφάλαιο, από τους εγχώριους και ξένους τοκογλύφους δανειστές του ελληνικού κράτους και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους εγχώριους και ξένους, με μαθηματική ακρίβεια, στην καταστροφή. Τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις πολλών γενεών καταπατούνται και αναιρούνται βάναυσα.

«Δεν έχουν μόνο οι τοίχοι αυτιά, έχουν και τ’ αυτιά τοίχους», όπως λέει ένα ξεχασμένο σύνθημα του παρισινού Μάη του ’68.

Αν, ακόμα και τώρα, στις τόσο κρίσιμες για την Ελλάδα και το λαό της συνθήκες, με αφορμή τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στη ΔΕΘ, το ριζοσπαστικό και αριστερό κίνημα συνεχίσει να κραδαίνει περισσότερο τις σημαίες της διαφοράς και της αντιπαλότητας, παρά τις σημαίες της ενότητας και του κοινού αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και την τρόικα…

Αν, κάθε τμήμα του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου θελήσει να χρησιμοποιήσει, γι’ ακόμη μια φορά, εκείνους που θα μετέχουν στις διαδηλώσεις στη ΔΕΘ σαν λάφυρο και σαν επιβεβαίωση της ορθότητας της δικής του στενής άποψης για την κοινωνική προοπτική και για τον τρόπο αντιμετώπισης της καταστροφής που μας απειλεί...
Αν, ακόμα και σήμερα, που οι ανάγκες του αγώνα επιτάσσουν συνεννόηση και σύμπραξη δεν μας συγκινήσουν...
…τότε η κοινωνική και ιστορική πραγματικότητα θα μας ξεπεράσει και νέες πολιτικές δυνάμεις θα προκύψουν, που θα δώσουν στην αναγκαιότητα του αγώνα μήνυμα, κατεύθυνση και σκοπό.

Γι’ αυτό, λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, εμείς, του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, πρέπει και με τη συμμετοχή μας στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην κυβέρνηση Παπανδρέου στη ΔΕΘ, να σπάσουμε αυτή την αρνητική παράδοση. Πρέπει να κάνουμε αυτό που κάναμε και στο Σύνταγμα: να πάμε, δηλαδή, κατευθείαν στις πύλες του «Βελλίδειου» -ή όπου αλλού συγκλίνουν οι πορείες- μαζί με τον πολύ κόσμο, αντί ν’ ακολουθήσουμε κάποια από τις πορείες. Να θελήσουμε, όπως έγινε και με το Σύνταγμα, να «περιχαρακωθούμε» από τον κόσμο, αντί να επιχειρήσουμε να περιχαρακώσουμε εμείς τον κόσμο που μετέχει στις εκδηλώσεις ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Η πρότασή μου δεν είναι «τα κρεμαστάρια που δε φτάνει η αλεπού». 

Όπως τόνισε και ο σ. Α. Αλαβάνος σε σχέση με το Σύνταγμα, τη στάση αυτή, εμείς, το ΜΑΑ, θα έπρεπε να τηρήσουμε ακόμη κι αν ήμασταν η πλειοψηφούσα, οργανωτικά και τακτικά, δύναμη του κινήματος. Ας μην ξεχνάμε πως η πολιτική επιρροή των ιδεών του ΜΑΑ, έτσι όπως εκφράστηκε με το κίνημα των πλατειών «ΠΑΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ-ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ», είναι πολύ ευρύτερη της σημερινής οργανωτικής μας δυνατότητας. Προτείνω, επίσης, να γίνει ενδεικτική αφισοκόλληση στη Θεσσαλονίκη και να μοιραστούν φυλλάδια και προκηρύξεις.

Ο φλογερός Γιακωβίνος επαναστάτης Λουί Αντουάν Λεόν ντε Σαιν Ζυστ έλεγε: 
«Αυτοί που κάνουν επαναστάσεις στον κόσμο, αυτοί που θέλουν να κάνουν το καλό, δεν πρέπει ν’ αναπαύονται παρά μόνο μέσα στον τάφο». 

Μανώλης Γρηγοριάδης
Αθήνα, 5/9/2011

http://tometopo.gr/index.php/2011-05-13-09-49-30/725-2011-09-07-18-03-29

Aνίκανοι και επικίνδυνοι

Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Τί στ’ αλήθεια είναι αυτή η κυβέρνηση; Είναι υποτακτικοί της τρόικας και του γαλλογερμανικού διευθυντηρίου της ΕΕ;

Είναι υπάλληλοι του ΣΕΒ και των Ελλήνων τραπεζιτών; Είναι τσιράκια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του ακροδεξιού ισραηλινού καθεστώτος; Είναι ικέτες της ΝΔ και του ΛΑΟΣ για να παραμείνουν στην εξουσία; Είναι ανίκανοι τεχνοκράτες και άχρηστοι πολιτικοί;

Χθες δόθηκαν απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα από τα πιο αρμόδια χείλη: είναι όλα αυτά μαζί!

Πρώτα ο Ε. Βενιζέλος ανακοίνωσε τις ...οριστικές (!) αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου αναγγέλλοντας ένα χείμαρο νέων μέτρων με ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, μειώσεις μισθών κ.α. Λίγες μέρες μετά τον αστείο λεονταρισμό απέναντι στην τρόικα η κυβέρνηση εξαγγέλλει όλα τα μέτρα που η τρόικα παρήγγειλε. Έσπευσε όμως ο νέος ηγέτης της κυβέρνησης να διευκρινίσει πως τα μισά μέτρα τα επιβάλει η τρόικα αλλά τα άλλα μισά είναι απόφαση της κυβέρνησης!

Την ίδια ώρα ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Π. Μπεγλίτης από το Ισραήλ όπου βρίσκεται επέπληττε την Άγκυρα σαν να ήταν υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ και όχι υπουργός της ελληνικής κυβέρνησης, για την γενναία από την σκοπιά των τουρκικών συμφερόντων άρνηση του Ερντογάν να δεχθεί αδιαμαρτύρητα τον ρόλο του Ισραήλ – χωροφύλακα στην περιοχή και την όξυνση της σχέσης των δύο κρατών, παίρνοντας βιαστικά και αβασάνιστα θέση σε μια υπόθεση γεμάτη κινδύνους για την χώρα και τον ελληνικό λαό.

Ταυτόχρονα η υπ. Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου επικαλείται τις ψήφους της ΝΔ και του ΛΑΟΣ επιχειρηματολογώντας έτσι για το εύρος της νομιμοποίησης του νόμου - εκτρώματος για τα ΑΕΙ για να επιτεθεί στο υπό συγκρότηση κίνημα στην Παιδεία που τρομάζει και απειλεί τη κυβέρνηση.

Αυτή η κυβέρνηση, αυτό το πολιτικό προσωπικό, οδηγείται στην «εργασιακή εφεδρεία» και την απόλυση με την ίδια ακρίβεια που το δημόσιο χρέος οδηγείται σε αναδιάρθρωση.

Το κρίσιμο ζήτημα για τους εργαζόμενους, τον λαό και την κοινωνική πλειοψηφία είναι ο χρόνος και το υποκείμενο που θα επιβάλει τους όρους των αλλαγών και την προοπτική.

Εδώ υπάρχει ένα μήνυμα για την Αριστερά! Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο αναμονής και ...περισυλλογής. Οι κοινωνικοί αγώνες που διαρκώς ξεπηδούν, οι αντιστάσεις των εργαζομένων και τα κοινωνικά κινήματα πρέπει να στηριχθούν χωρίς κομματικές ή «ιδεολογικές» προϋποθέσεις. Στήριξη στην πράξη μέσα στους χώρους δουλιάς και σπουδών. Στήριξη πολιτική με την συγκρότηση πλατιού μετώπου που θα συγκεντρώνει την δύναμη και θα δημιουργεί όρους εμπιστοσύνης και ελπίδας.

Ας αφήσουμε τα προσχήματα! Σήμερα έχει αναδειχθεί από τη ίδια τη πραγματικότητα το αναγκαίο και ικανό πλαίσιο: αθέτηση πληρωμής προς τους δανειστές ακόμη κι αν αυτό σημαίνει έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, εθνικοποίηση τραπεζών και καίριων για τις κοινωνικές ανάγκες τομέων της οικονομίας, ανατροπή των μέτρων του μνημονίου και οικοδόμηση μιας νέας πορείας που θα βασίζεται στην άμεση κάλυψη των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας και στην ολοένα μεγαλύτερη συμμετοχή των εργαζόμενων και του λαού στην ίδια την διακυβέρνηση της κοινωνίας δίνοντας ένα νέο βαθύτερο και ουσιαστικότερο νόημα στην έννοια της Δημοκρατίας.

Όλες και όλοι το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη στην μεγάλη διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη και στην συνέχεια στις αντιστάσεις και στους αγώνες στις πλατείες, στις γειτονιές, στους χώρους δουλιάς και σπουδών σ’ όλη την Ελλάδα.

Αθήνα 7 Σεπτέμβρη 2011

http://tometopo.gr/index.php/2011-05-13-09-49-30/724-2011-09-07-12-42-51

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

"Θέατρο η επανάσταση Βενιζέλου απέναντι στην τρόϊκα"

ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Λίγες ώρες κράτησε το θέατρο με το έργο «επανάσταση Βενιζέλου» ή «πολιτική επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα» και κατέληξε σε ένα σημερινό θλιβερό μονόλογο του Υπουργού Οικονομικών που παρείχε πάλι «γη και ύδωρ» στα παγκόσμια καπιταλιστικά κέντρα και τους πρόσφερε, μεταξύ άλλων, την «εργασιακή εφεδρεία» σε όλο το εύρος του δημόσιου τομέα.

Η σημερινή παράσταση έρχεται και συμπληρώνει τη χθεσινή ιλαροτραγωδία με το πόρισμα της ειδικής επιτροπής της βουλής, με το αυτονόητο (και προ ενάμιση χρόνου) συμπέρασμα ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος, είναι μη διαχειρίσιμο, δηλαδή ανεξέλεγκτο. Η δυναμική του δημόσιου χρέους είναι τέτοια, που δεν δύναται να σταθεροποιηθεί, ούτε καν στο επίπεδο του 150%-160%. Άνθρακες, λοιπόν η «περίφημη» συμφωνία της 21ης Ιουλίου, που έγινε σύμφωνα με τα συμφέροντα των πιστωτών. Βέβαια, η επιτροπή αυτή -που σημειωτέον αποτελείται από ανθρώπους της κυβέρνησης που διόρισε ο κ. Παπακωνσταντίνου - εισηγείται την συνέχεια μιας πολιτικής που οδηγεί την Ελλάδα στην άβυσσο. Ανακάλυψαν τελικά όχι την Αμερική, αλλά την Ινδία και μάλιστα στην Ελλάδα, το 2011.

Γελοία, όμως, αποδεικνύεται για μια άλλη φορά η ελληνική κυβέρνηση με επικεφαλής πια τον Β. Βενιζέλο, που διαψεύδει τους δικούς της οικονομολόγους, της επιτροπής, επιχειρώντας τελικά όχι μόνο την κατάργηση του κοινωνικού κράτους, αλλά και της απλής αριθμητικής.

Η συνέχεια του ελληνικού δράματος, είναι η «ελεγχόμενη» και μόνιμη χρεοκοπία, υπό καθεστώς διαρκούς διεθνούς ελέγχου, ύφεσης και στασιμότητας στην οικονομία, με συνεπακόλουθα, την μαζική ανεργία, την νέα μετανάστευση και την κοινωνική δυστυχία, χωρίς να αποκλείονται καταστάσεις σαν και αυτές που γνώρισε η Αργεντινή.

Μοναδική λύση για την Ελλάδα, είναι η αθέτηση πληρωμών έναντι των πιστωτών της, ακόμη και αν αυτή η στάση συνεπάγεται την έξοδο από το ευρώ. Μόνο με αυτό τον τρόπο, θα γίνει αναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους, με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του, σύμφωνα με τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και το συμφέρον και τις ανάγκες του λαού μας. Μόνο έτσι, θα απαλλαγούμε από την διοίκηση της τρόικας, θα εξοικονομηθούν μακροπρόθεσμα πόροι, και θα μπορέσει να ασκηθεί μια οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική με κέντρο τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες. Αυτή είναι και η έξοδος από την ελληνική τραγωδία, με ενισχυμένες τις δυνάμεις της εργασίας αλλά και την δημοκρατία.

Αθήνα,2/9/2011

http://tometopo.gr/index.php/news-/707-2011-09-03-16-11-18