Μαρία Λαέρτη
Αναδημοσιεύουμε το ποίημα της Μαρίας Λαέρτη
"λευκά φεγγάρια" από την ποιητική συλλογή "το τατουάζ", τα
ποιήματα "Εμείς" και "ΠΟΝΑΩ" από την ποιητική συλλογή
"ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ" (για το ποίημα "Τα βήματα της
Ιστορίας", βλέπε: http://akep.blogspot.gr/2013/12/ta-vimata-tis-istorias-maria-laerti.html), και απόσπασμα από το ποίημα «ΚΟΡΗ-ΑΓΓΕΛΟΣ-ΛΥΚΟΣ» από
την ποιητική συλλογή « Η ΜΕΓΑΛΗ ΝΥΧΤΑ»
***
Η ποίηση δεν "κάνει" οπωσδήποτε πολιτική, με
τη φτηνή σημασία, κάνει όμως και πολιτική με τον τρόπο της (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).
"Μεγάλα μάτια παιδιών
κοιτάζουν βουρκωμένα
την άνιση μοιρασιά.
Αθώα μάτια αμυγδαλένια
κι η πίστη μου αρρωσταίνει" (Μ. Λαέρτη, λαβύρινθος, Ο ΚΥΝΗΓΟΣ)
"Η Μ. Λαέρτη από την πρώτη της ακόμα συλλογή
"Το τατουάζ" μας παρουσιάζει τη μεγάλη αρετή των σπουδαίων κειμένων
την πρωτοτυπία. Παράδειγμα: στο υποκείμενο "φεγγάρια" βάζει το
κατηγόρημα: "φαύλα". Ο Ρεμπώ (μετ. Άρη Δικταίου) στο υποκείμενο σελήνη
βάζει το κατηγόρημα "στυγνή". Αυτό αφορά στη φωτιστική της
συμπεριφορά. Θα μπορούσε να το πει κάποιος ναυτικός σε περιπτώσεις κατά τις
οποίες η σελήνη δείχνοντας το μισό της σώμα παίρνει μια ελαφρά χαλκοπράσινη
χροιά κάτι το άγριο ενέχουσα. Το εμψυχωτικό κατηγόρημα "φαύλα" αφορά
στο ήθος της σελήνης. Και είναι κορυφαία έκφραση ultima verbis του βαθμού
διαφθοράς της εποχής. Τέτοια η διαφθορά ώστε διεφθάρησαν και τα φεγγάρια. Ο
πληθυντικός υπονοεί τη διάρκεια, όχι κάτι στιγμιαίο" (ΣΤΑΘΗΣ ΠΡΩΤΑΙΟΣ).
"λευκά φεγγάρια"
Σε θρόνο επικίνδυνης φυγής
αγαπημένη,
λάμπουν στα μάτια σου
φεγγάρια φαύλα
βασίλισσα σε κόσμο από γυαλί
απαλό δέρμα πολυπόθητο,
στόμα ματωμένο απ' τα φιλιά
και στ' αχτένιστα μαλλιά σου
τα ξανθά
κορώνα αποκριάτικη.