Αναδημοσιεύουμε 3 κείμενα: Α) του Paul Craig Roberts (πρώην υφυπουργού οικονομικών των ΗΠΑ) με τίτλο "Γενοκτονία του ελληνικού έθνους", Β) του καθηγητή Εργατικού Δικαίου Αλέξη Μητρόπουλου (πρώην Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ και Αντιπροέδρου της Βουλής) με τίτλο "Το Μνημόνιο... φεύγει, 714 Μνημονιακοί νόμοι μένουν!", Γ) της Κίνησης Ενεργών Πολιτών με τίτλο "Η Ελλάδα -που δεν παράγει τίποτα- και οι εξαγωγές στις ΗΠΑ"
Διαβάστε περισσότερα...

Α) Γενοκτονία του ελληνικού έθνους
του Paul Craig Roberts
(αναδημοσίευση από ISKRA)

Οι Έλληνες αυτοκτόνησαν όταν δεν επαναστάτησαν κατά των Μνημονίων.

Σε άρθρο του ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Paul Craig Roberts αποτυπώνει ανάγλυφα την οικονομική καταστροφή της Ελλάδας: Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας μετά από οκτώ χρόνια Μνημονίων είναι απείρως χειρότερη από αυτή όταν εισήλθαμε το 2010 και πλέον δεν υπάρχει ορατή ελπίδα πραγματικής οικονομικής ανάκαμψης στον ορίζοντα για την χώρα.
Όπως αναφέρει ανάλυση του Ινστιτούτου Πολιτικής Οικονομίας Paul Craig Roberts, «350.000 Έλληνες, κυρίως νέοι και επαγγελματίες, έχουν εγκαταλείψει τη νεκρή Ελλάδα».
«Το ποσοστό γεννήσεων είναι πολύ χαμηλότερο από το μέγεθος που είναι αναγκαίο για να διατηρηθεί το υπόλοιπο του πληθυσμού. Η λιτότητα που επιβλήθηκε στον ελληνικό λαό από την ΕΕ, το ΔΝΤ και τις ελληνικές κυβερνήσεις έχει ως αποτέλεσμα την συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας κατά 25%.
Η πτώση είναι ισοδύναμη της Αμερικανικής Μεγάλης Ύφεσης, αλλά στην Ελλάδα τα αποτελέσματα ήταν χειρότερα.
Ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt μαλάκωσε τις επιπτώσεις της μαζικής ανεργίας με τους νόμους περί κοινωνικής ασφάλισης και άλλα στοιχεία ενός δικτύου κοινωνικής ασφάλειας, όπως η ασφάλεια των καταθέσεων, και τα προγράμματα δημοσίων έργων, ενώ η ελληνική κυβέρνηση μετά τις παραγγελίες από το ΔΝΤ και την ΕΕ επιδείνωσε τις επιπτώσεις της μαζικής ανεργίας με την απομάκρυνση του δικτύου κοινωνικής ασφάλισης.
Παραδοσιακά, όταν μια κυρίαρχη χώρα, από τη διαφθορά, την κακοδιαχείριση, την κακή τύχη, ή απρόβλεπτα συμβάντα, βρέθηκε σε θέση να αποπληρώσει τα χρέη της, οι πιστωτές της χώρας, μείωσαν τις οφειλές προς το επίπεδο που η χρεωμένη χώρα θα μπορούσε να εξυπηρετήσει.
Με την Ελλάδα υπήρξε μια αλλαγή παιχνιδιού. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με επικεφαλής τον Jean-Claude Trichet, και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισε ότι η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει ολόκληρο το ποσό των τόκων και κεφαλαίου των κρατικών ομολόγων της που βρίσκονται στην κατοχή των γερμανικών, των ολλανδικών, των γαλλικών και των ιταλικών τραπεζών.
Πώς θα επιτευχθεί αυτό; Με δύο τρόπους. Και οι δύο επιδείνωσαν σε μεγάλο βαθμό την οικονομίας της Ελλάδας, αφήνοντας τη χώρα σήμερα σε πολύ χειρότερη θέση από αυτή που βρισκόταν κατά την έναρξη της κρίσης πριν από σχεδόν μια δεκαετία.
Κατά την έναρξη της «κρίσης», η οποία θα μπορούσε εύκολα να είχε λυθεί με τη διαγραφή μέρους του χρέους, το ελληνικό χρέος ήταν 129% του ελληνικού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
Σήμερα το ελληνικό χρέος είναι 180% του ΑΕΠ. Γιατί;
Η Ελλάδα δανείστηκε περισσότερα χρήματα για να πληρώσει τόκους στους πιστωτές της, οι οποίοι δεν έπρεπε να χάσουν ούτε ένα σεντ. Ο επιπλέον δανεισμός, που ονομάστηκε «διάσωση», δεν ήταν ένα σχέδιο διάσωσης της Ελλάδα. Ήταν μια διάσωση των πιστωτών της Ελλάδας.
Το καθεστώς Obama ενθάρρυνε αυτό το πακέτο διάσωσης, επειδή οι αμερικανικές τράπεζες περίμεναν ένα σχέδιο διάσωσης, αφού είχαν πουλήσει credit default swaps (CDS) του ελληνικού χρέους και δεν ήθελαν να πληρώσουν.
Χωρίς σχέδιο διάσωσης οι αμερικανικές τράπεζες θα είχαν χάσει το στοίχημα και θα κατέβαλαν τα ασφάλιστρα κινδύνου των ελληνικών ομολόγων.
Επιπλέον, ζητήθηκε από την Ελλάδα να πουλήσει δημόσια περιουσιακά στοιχεία σε αλλοδαπούς και να αποδεκατίσει το κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας, να μειώσει τις συντάξεις και την ιατρική περίθαλψη.
Η Κίνα αγόρασε τα ελληνικά λιμάνια, η Γερμανία αγόρασε τα αεροδρόμια, ενώ διάφορες γερμανικές και ευρωπαϊκές οντότητες αγόρασαν τις ελληνικές επιχειρήσεις ύδατος.
Επίσης, κερδοσκόποι των ακινήτων αγόρασαν εκτάσεις σε ελληνικά νησιά για την ανάπτυξη ακινήτων.
Αυτή η λεηλασία της ελληνικής δημόσιας περιουσίας δεν πήγε όμως προς τη μείωση του χρέους. Το χρέος, μεγαλύτερο από ποτέ, εξακολουθεί να ισχύει.
Η οικονομία είναι μικρότερη από ποτέ. Η δήλωση ότι η ελληνική κρίση έχει τελειώσει είναι απλώς μια δήλωση ότι δεν έχει μείνει τίποτα για να πάρει κανείς πια από τον ελληνικό λαό.
Γιατί η Ελλάδα βυθίζεται γρήγορα. Όλα τα έσοδα που σχετίζονται με θαλάσσιους λιμένες, αεροδρόμια, δημοτικές επιχειρήσεις, και το υπόλοιπο της δημόσιας περιουσίας που έχει βίαια ιδιωτικοποιηθεί τώρα ανήκει σε ξένους που παίρνουν τα χρήματα από τη χώρα, οδηγώντας έτσι περαιτέρω χαμηλότερα την ελληνική οικονομία.
Οι πιστωτές έκλεψαν το οικονομικό μέλλον των Ελλήνων. Πλέον η Ελλάδα δεν είναι ένα κυρίαρχο έθνος.
Εκεί κυριαρχεί πλέον η ΕΕ και το ΔΝΤ. Και ο ελληνικός λαός προδόθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Είχαν τη δυνατότητα να επαναστατήσουν και να χρησιμοποιήσουν τη βία για να ανατρέψουν την κυβέρνηση που τους πούλησε σε διεθνείς τραπεζίτες. Αντ ‘αυτού, οι Έλληνες δέχτηκαν την καταστροφή τους και δεν έκαναν τίποτα. Ουσιαστικά, ο ελληνικός λαός διέπραξε μια μαζική αυτοκτονία».

ΠΗΓΗ: www.paulcraigroberts.org

B) Το Μνημόνιο... φεύγει, 714 Μνημονιακοί νόμοι μένουν!
του Αλέξη Μητρόπουλου

Ακόμη 60.000 Μνημονιακές Διατάξεις, 300.000 Μνημονιακές Υ.Α.!
Να ενημερωθεί ο λαός για τα χειρότερα που έρχονται.
1.Με τον Ν. 3845/2010 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου, επέβαλλε στην χώρα το Α’ Μνημόνιο. Ακολούθησε το Β’ Μνημόνιο (Ν. 4046/2012) της συγκυβέρνησης Παπαδήμου. Το Γ’ Μνημόνιο (του Ν. 4336/2015) της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., για όσους έχουν την υπομονή και το χρόνο να μελετούν το περιεχόμενο των Μνημονίων, είναι το πλέον γενικευμένο, ανακεφαλαιωτικό και πλήρες, που επιταχύνει τις συνθήκες παράδοσης των εγχώριων παραγωγικών μονάδων στο ξένο, κυρίως κρατικό, αλλά και νομαδικό κεφάλαιο και υποβαθμίζει την κοινωνία και την οικονομία σε δευτερεύουσα συμπληρωματική, ελλειμματική, υπηρετική των κεντροευρωπαϊκών οικονομιών. Ο Ν. 4559/2018, είναι ο τελευταίος χρονολογικά μνημονιακός Νόμος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Συνολικά, επί μνημονίων, έχουν ψηφιστεί μέχρι σήμερα 714 μνημονιακοί Νόμοι, 60.000 μνημονιακές διατάξεις και έχουν εκδοθεί 300.000 Υπουργικές αποφάσεις προς υλοποίηση των ψηφισμένων Νόμων!!! Όλο αυτό το θεσμικό «οπλοστάσιο» παραμένει ανέπαφο μετά την ημερολογιακή λήξη της δανειακής σύμβασης και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει απαγορεύσει στις επόμενες κυβερνήσεις να το ακυρώσουν ή να το αναστείλουν, συνολικά ή τμηματικά!! (Νόμοι 4472/17 & 4775/17).
2. Όλοι άλλωστε γνωρίζουν, αν και αρκετοί δημοσιόλογοι του Μνημονιακού τόξου σκοπίμως το αποκρύπτουν, ότι άλλο είναι η δανειακή σύμβαση και άλλο το μνημόνιο συνεννόησης για τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις οικονομικής πολιτικής. Με την ολοκλήρωση, ως εκ τούτου, του μνημονιακού θεσμικού πλαισίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όλη η εθνική, κοινωνική και οικονομική ζωή, όσων Ελλήνων απομένουν στη χώρα, θα ρυθμίζεται από τις προβλέψεις του μνημονίου. Σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης, στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού τα τελευταία 200 χρόνια, δεν παρήχθη τόσο μεγάλο σε έκταση και όγκο υπαγορευμένο (ετερόνομο) νομοθετικό έργο, που μετέτρεψε το κοινοβούλιο σε μηχανισμό παραγωγής ετερόνομων διατάξεων. Αυτό ισοδυναμεί με μια εξ υπαρχής ίδρυση κράτους σε εντελώς διαφορετικές βάσεις, από αυτές που οι πρώτες Συνελεύσεις των Επαναστατών Ελλήνων του ’21 είχαν καθορίσει.
Και ασφαλώς δεν είναι μόνο ο όγκος του ετερόνομου θεσμικού πλαισίου που ξαφνιάζει τους μελετητές, αλλά το περιεχόμενο των σχετικών ρυθμίσεων και η εμβάθυνση και επέκταση σε όλους τους τομείς της εθνικής ζωής, της πολιτικής, οικονομικής και πολιτισμικής ετερονομίας.
Η συμπύκνωση του ετερόνομου πλαισίου, με το οποίο καλείται να ζήσει η χώρα στο Γ΄ Μνημόνιο και η διάλυση κάθε θετικού θεσμικού επιτεύγματος των Πανελλήνων, έγινε με το αρχικό και συμπληρωματικό Μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που ίδρυσε το Υπερταμείο (Ν 4389/2016) αλλοτρίωσης κάθε σοβαρού στοιχείου του διαχρονικού άυλου και υλικού πλούτου της πατρίδας και εξουθένωσε το θεσμό της εργασίας και τους συνοδευτικούς θεσμικούς της πυλώνες με το τερατούργημα του ενιαίου ΕΦΚΑ.
Στο σύνολο των Μνημονιακών διατάξεων προστέθηκε και η «θεσμοποίηση» του τερατώδους πλεονάσματος (3,5% έως το 2022 και 2,2 έως 2060!) που προσκρούει σε κάθε οικονομική λογική και ιστορική αξιολόγηση των οικονομιών των εθνών.
Έτσι, με τη «φορολογικοποίηση» του ασφαλιστικού συστήματος και την επιβάρυνση με αβάσταχτη φορολογία των ιδιωτικών περιουσιών, καταστρέφεται ο μικροϊδιοκτητικός τρόπος παραγωγής, διαλύεται η οικογενειακή εστία ( με το κύμα των αποποιήσεων των κληρονομιών κλπ) και κάθε μελλοντική κυβέρνηση δεν θα έχει τη δυνατότητα να εντάξει τους παραγωγικούς πόρους σε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, αφού ξένες δυνάμεις πλέον ελέγχουν τις κύριες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, ξένες οικονομίες νέμονται την εργασία των εκατοντάδων χιλιάδων νέων μας που μεταναστεύουν, ξένες τράπεζες εκμεταλλεύονται τις αποταμιεύσεις των Ελλήνων, αφού δεν υπάρχει εθνική αποταμίευση και όλα τα μεγέθη της οικονομίας υπόκεινται σε τριμηνιαία ενισχυμένη εποπτεία (συχνότερη δηλαδή των αξιολογήσεων). Επίσης, με τη «ρήτρα μη ανατρεψιμότητας», δένει τα χέρια κάθε μελλοντικής κυβέρνησης, πολύ περισσότερο που υπογράφτηκε από την Ελληνική κυβέρνηση και μια νέα τραγική δέσμευση ότι θα λάβει και πρόσθετα μέτρα από αυτά που βρίσκονται υπό υλοποίηση, εάν χρειαστεί.
3. Έτσι, οι πλειστηριασμοί ιδιωτικών περιουσιών, σπιτιών, αγρών, επιχειρήσεων, πρέπει να υπερβαίνουν τις 140.000 επί μία τριετία. Και τα παραγωγικά μέσα ν’ αλλάζουν χέρια κατά τις βουλήσεις των ξένων funds που διοικούν πλέον τις τρεις φορές ανακεφαλαιοποιημένες από το δημόσιο, τράπεζες. Όσον αφορά τα εργασιακά, θα βρίσκονται υπό διαρκή αποσυγκρότηση με γενίκευση της εργασιακής ευελιξίας και της ανάδειξη της νέας γενιάς των φτωχών εργαζομένων, που αμείβονται πλέον με το κόστους του καθημερινού τους φαγητού. Υπό αυτές τις συνθήκες, το δημογραφικό πρόβλημα θα οξύνεται, οι Έλληνες θα νιώθουν ξένοι στη χώρα τους και τα εθνικά θέματα θα επιλύονται το ένα μετά το άλλο εις βάρος των εθνικών δικαίων. Το συμπέρασμα, είναι ότι η χώρα και ο λαός παγιδεύτηκαν από το θεσμικό μνημονιακό πλαίσιο που δεν μπορεί ν’ αλλάξει στις βασικές του ρυθμίσεις χωρίς τη συναίνεση των δανειστών ή με μονομερείς ενέργειες αμφισβήτησής του από μία παλλαϊκή κυβέρνηση που σήμερα φαντάζει ως χίμαιρα.
4. Παρ’ όλα αυτά, το ευρύ το Μνημονιακό μπλοκ και κυρίως ο κυβερνητικός του βραχίονας επιμένει στην πολιτική της εξαπάτησης του λαού με την συνδρομή μιας ισχυρής παλαιάς και νεόκοπης μερίδας δημοσιολόγων. Όλοι εν χορώ, παρά τις εσωτερικές του διαφορές, επιχειρούν να πείσουν τους πολίτες ότι τελειώνουν τα μνημόνια. Προσποιούνται ότι είναι το ίδιο κείμενο η δανειακή σύμβαση και τα Μνημόνια, ώστε να περάσουν στην κοινή γνώμη ότι μετά την αυριανή μέρα όλες οι ρυθμίσεις του Μνημονίου, όλες οι διατάξεις των Μνημονιακών Νόμων θα πάψουν να ισχύουν!!! Δεν υπάρχει προηγούμενο χώρας ή λαού που να δέχτηκε τέτοια απόπειρα εξαπάτησης από ομάδες και κυβερνήσεις που εξυπηρετούν να συμφέροντα των δανειστών.
Η ευθύνη, βέβαια, δεν βαρύνει μόνον αυτούς που για να παραμείνουν στην εξουσία παρέδωσαν το λαό στους δανειστές, στέλνοντας τον λογαριασμό του χρέους στην παρούσα αλλά και στις μέλλουσες γενναίες.
Η ευθύνη επιμερίζεται σε πολλές κατευθύνσεις, αλλά και σε αυτούς που απείχαν συνειδητά από ένα μέτωπο αντίστασης κατά της επιβολής και οικοδόμησης του αποικιοκρατικού νομικού πλαισίου. Και σε όλους αυτούς που έδειξαν απρόθυμοι να συγκροτηθεί ένα πατριωτικό κοινωνικό μέτωπο σωτηρίας της χώρας. Όταν ο λαός ενημερωθεί για την αλήθεια και βιώσει την μετάπτωση της χώρας στην περιφέρεια της Ευρώπης, τότε θα αποδώσει σε καθέναν τις ευθύνες, αλλά η πατρίδα θα έχει απολέσει μεγάλο μέρος του εθνικού, κοινωνικού και αναπτυξιακού της ιστορικού χρόνου.
5. Γι’ αυτό, χρειάζεται άμεσα η συγκρότηση ενός κοινωνικού πατριωτικού μετώπου, που θα κρατήσει, έστω και σοβαρά λαβωμένη, όρθια την Ελλάδα. ΤΩΡΑ που μπαίνουμε στην υλοποίηση του βαθέως Μνημονίου. ΤΩΡΑ που έρχονται τα πιο δύσκολα χρόνια για τους νέους, τις ιδιωτικές περιουσίες, τα δημόσια αγαθά, το κοινωνικό κράτος, τις συντάξεις κλπ, τώρα που επιχειρείται η μεγάλη συνειδητή παραπλάνηση απ’ αυτούς που αφαίμαξαν ένα ΑΕΠ και πλέον από την κοινωνία χωρίς αποτέλεσμα, επιβάλλεται όλοι όσοι έμειναν όρθιοι και δεν λύγισαν στις ιδεολογικές, ηθικές και εθνικές προσβολές, που δεν πρόδωσαν τον Ελληνικό λαό να συγκροτήσουν το πολιτικό μέτωπο εκείνο που θα κρατήσει όρθια τη χώρα. Το οφείλουμε στους νέους και τις νέες μας, στην ιστορία μας, στην αξιοπρέπεια και την ιδιαιτερότητα της φυλής.
Η ΟΡΘΙΑ ΕΛΛΑΔΑ είναι η απάντηση σε όσους τη θέλουν μίζερη και νικημένη.

Γ) Η Ελλάδα -που δεν παράγει τίποτα- και οι εξαγωγές στις ΗΠΑ
(αναδημοσίευση από: Κίνηση Ενεργών Πολιτών)

Η χώρα μας είναι μία από τις μεγαλύτερες προμηθεύτριας των ΗΠΑ σε μία σειρά προϊόντων του αγροτοδιατροφικού τομέα με ελιές, ψάρια, φασόλια, τυριά και εκ των μεγαλύτερων σε διάφορα άλλα βιομηχανικά είδη, όπως σωλήνες και ξυραφάκια. Δειτε τι εξάγουμε και ποιοί είναι οι βασικοί ανταγωνιστές.

" Ευκαιρία να θυμηθούμε ένα άρθρο που κυκλοφόρησε όταν "έπεσε" το μήνυμα από τα συστημικά ΜΜΕ ότι η "Ελλάδα δεν παράγει τίποτα" "

Ενδεικτικό είναι πως το 2013 οι ελληνικές εξαγωγές ελιών στις ΗΠΑ ξεπέρασαν σε αξία τα 100 εκατ. δολ. Μάλιστα το μερίδιο αγοράς φτάνει για ορισμένες κατηγορίες του προϊόντος στο 73,2%.

Βασικοί ανταγωνιστές της Ελλάδας στην εν λόγω αγορά είναι η Τουρκία, Ιταλία και η Ισπανία.

Μάλιστα όπως σημειώνει και η Καθημερινή οι επιτυχίες δεν σταματούν εκεί καθώς η Ελλάδα έχει να ανταγωνισθεί υπερδυνάμεις του παγκόσμιου εμπορίου, όπως για παράδειγμα η Κίνα. Τα ηνία της αμερικανικής αγοράς κρατά η Ελλάδα και σε ό,τι αφορά τον εφοδιασμό με προϊόντα όπως τσιπούρα και λαβράκι, έχοντας μερίδια 58% και 54,2% αντιστοίχως το 2013.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν το 2013 ο κυριότερος προμηθευτής των ΗΠΑ σε φασόλια παρασκευασμένα ή διατηρημένα, καταλαμβάνοντας το 68,8% της αμερικανικής αγοράς και αφήνοντας πίσω χώρες όπως το Μεξικό και η Ιταλία.

Στην κατηγορία των τυριών από πρόβειο ή αγελαδινό γάλα, στα οποία περιλαμβάνεται και η φέτα, η Ελλάδα ήταν το 2013 ο τρίτος μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ μετά την Ισπανία και τη Γαλλία.

Οι «πρωτιές» των ελληνικών εξαγωγών στις ΗΠΑ δεν εξαντλούνται στα προϊόντα του αγροτοδιατροφικού τομέα.

Η Ελλάδα το 2013 ήταν μακράν ο μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ σε ελαφρόπετρα (Περλίτης) με μερίδιο 53,8%.

Στο 26,4% διαμορφώθηκε το μερίδιο της χώρας στην αμερικανική αγορά σε ό,τι αφορά τους αγωγούς πετρελαίου/φυσικού αερίου από σίδηρο ή χάλυβα, με την αξία των εξαγωγών να ανέρχεται στα 55,7 εκατ. δολάρια από 115 εκατ. δολάρια το 2012.

Τα ελληνικά προϊόντα που κυριαρχούν στην αγορά των ΗΠΑ

Ελιές 73%, κυριότεροι ανταγωνιστές Ιταλία, Τουρκία, Καναδάς
Φασόλια 68,8%, κυριότεροι ανταγωνιστές Μεξικό, Ονδούρα, Κίνα
Τσιπούρα, 58%, κυριότεροι ανταγωνιστές Κύπρος, Τουρκία
Λαβράκι 54,2%, κυριότεροι ανταγωνιστές Τουρκία
Ελαφρόπετρα 53,8%, κυριότεροι ανταγωνιστές Ισλανδία, Μεξικό, Κίνα
Σύκα 37,1% (νωπά ή αποξηραμένα), κυριότεροι ανταγωνιστές Τουρκία
Τυριά από πρόβειο γάλα 29,8%, κυριότεροι ανταγωνιστές Ισπανία, Ισραήλ
Αγωγοί από σίδηρο ή χάλυβα 26,4%, κυριότεροι ανταγωνιστές Κορέα, Γερμανία, Ιαπωνία
Ξυραφάκια 25,5%, κυριότεροι ανταγωνιστές Μεξικό, Κίνα
Ροδάκινα 20,1%, κυριότεροι ανταγωνιστές Κίνα, Χιλή, Αυστραλία

" Δείτε εδώ τις εξαγωγικές ''πρωτιές'' της χώρας μας:

Μαγνήσιο: Ο µαγνησίτης που εξάγει η χώρα µας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

Αλουµίνιο: Εδώ και µερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουµίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουµινίου, µε χιλιάδες εφαρµογές.

Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η µεγαλύτερη ßωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ßωξίτης χρησιµοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, µεταλλικών κατασκευών και αλλού.

Σµηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσµο µετά τις Ηνωµένες Πολιτείες στην εξόρυξη σµηκτιτών, οι οποίοι έχουν µεγάλο εύρος εφαρµογών, όπως η διάθεση αποßλήτων, τα φάρµακα, τα καλλυντικά και άλλα.

Νικέλιο: H Ελλάδα είναι η µοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως µε σηµαντικά κοιτάσµατα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότηµα παραγωγής νικελίου, του µεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

Επίσης 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόνοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόνοι),
Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία με δυνατότητα να κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου. - απαξιωμένα, ιδιωτικοποιημένα, με το πλιάτσικο στις υποδομές τους να συνεχίζεται -
Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ. - σε κατάσταση πλέον πλήρους απαξιωσης μετα από επιλογές των τελευταίων κυβερνήσεων,και με τελευταίο παράδειγμα την είδηση για τα αυτοκίνητα Pony, που τα εμπόδια από τη γραφειοκρατία, εμποδίζουν την επανεκκίνηση της παραγωγής -

Είμαστε παγκοσμίως:
3η χώρα σε παραγωγή ελιάς και λαδιού
3η χώρα σε παραγωγή κρόκου (saffron), ακτινίδια, ροδάκινα.
5η χώρα σε εξαγωγές σπαραγγιών
7η χώρα σε εξαγωγές ßαµßακιού
17η χώρα σε αφίξεις τουριστών (18,2 εκ.) ανάμεσα σε 165 χώρες και 21η σε έσοδα. Η Συνεισφορά στο ΑΕΠ είναι 15,9% και στην απασχόληση 18%
16η χώρα σε εξαγωγές τυροκοµικών προϊόντων
και φυσικά, είµαστε η ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ χώρα στην παγκόσµια ναυτιλία,

Η Ελλάδα “παράγει”!

Μέχρι το 2009, ήταν πρώτη στον παγκόσμιο εμπορικό στόλο. - χωρίς όμως ουσιαστικό αντίκρυσμα στην οικονομία και με συνεχείς παραχωρήσεις από τις τελευταίες κυβερνήσεις -

Το 2010 έγινε δεύτερη, κατέχοντας το 14,8% του συνόλου της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας. Όμως, αν συνυπολογιστεί και ο στόλος άλλων, μικρότερων πλοιοκτητών, φτάνουμε στο 20% περίπου του παγκόσμιου στόλου!

Ο υπό ελληνική σημαία στόλος είναι πέμπτη δύναμη στον κόσμο και πρώτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέχοντας το 39,7% του συνόλου.
Αυτές όλες ενεργούν σε όλο τον κόσμο με έδρα την Ελλάδα. Να σημειώσουμε ότι σ' αυτές δεν περιλαμβάνονται τραπεζικές και ναυτιλιακές εταιρείες.

Είμαστε απο τους μεγαλύτερους τουριστικούς προορισμούς στην κόσμο.

Ο τουρισμός "δίνει" στην Εθνική οικονομία περισσότερα απο 38δις ετησίως, όσα η βιομηχανία σε χώρες όπως η Αυστρία και η Ολλανδία και η Δανία!.

http://www.sete.gr/default.php?pname=FAQ&la=1

Υπεράκτιες (off shore) εταιρείες: Ένας ολόκληρος ανεξέλεγκτος κόσμος επιχειρήσεων, όπως φάνηκε από τα σκάνδαλα της τελευταίας περιόδου. Δρουν ασύδοτα, με την ανοχή ή και κάλυψη των κυβερνήσεων και του καθεστώτος, προστατεύοντας τομείς της επιχειρηματικής δραστηριότητας από τη φορολόγηση, ξεπλένοντας "βρόμικο" χρήμα από τομείς μαφιόζικης καπιταλιστικής δραστηριότητας (ναρκωτικά, όπλα, trafficing κ.λπ.).

Στην Ελλάδα εδρεύει η INTRALOT, δεύτερη εταιρεία στον κόσμο στον τομέα τυχερών παιχνιδιών. Όλα της τα τερματικά και άλλα μηχανήματα, αλλά και το λογισμικό, είναι ελληνικής τεχνολογίας και παράγονται από την INTRACOM των 2.500 εργαζομένων.

Η 3Ε COCA COLA είναι η δεύτερη σε κύκλο εργασιών μετά την πρώτη στις ΗΠΑ. Ελληνικής ιδιοκτησίας και με εργοστάσια σε πάνω από 30 χώρες, με πάνω από 30 εταιρείες σε χώρες με συνολικό πληθυσμό περίπου 500 εκατ. ανθρώπων.

Οι ελληνικές χαλυβουργίες παράγουν πάνω από 2,5 εκατ. τόνους χάλυβα το χρόνο, καλύπτοντας τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς αλλά και εξάγοντας στο εξωτερικό.

Αναφέρουμε το συγκρότημα της ΒΙΟΧΑΛΚΟ με 90 εταιρείες σε πολλές χώρες. - παρ όλα αυτά για δημόσια έργα εμείς εισάγουμε χάλυβα απο Ιταλία που δεν πληρεί τις προδιαγραφές της Ε.Ε. _!!

Η τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ βρίσκεται σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και οι ΗΠΑ, παράγοντας τσιμέντο από 7 εργοστάσια.

Αλλά και επιχειρήσεις με ισχυρή μετοχική συμμετοχή του Δημοσίου δραστηριοποιούνται σε πολλές χώρες και κατέχουν δεκάδες άλλες επιχειρήσεις.

Αναφέρουμε τον ΟΤΕ (κατέχει πολλές εταιρείες τηλεπικοινωνιών - τηλεφωνίας σε όλα τα Βαλκάνια ΚΑΙ παραχωρήθκε αντι πινακίου φακής σε Γερμανικά συμφέροτα), τα ΕΛΠΕ κ.λπ. Πρέπει να υπογραμμίσουμε τη σημασία του ενεργειακού κλάδου, με την παρουσία της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ, της ΔΕΣΦΑ κ.λπ., αλλά και με τη συμμετοχή σε σημαντικά ενεργειακά δίκτυα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Αν πιστέψουμε αυτά που ακούμε για φυσικό αέριο και πετρέλαια, τα αποθέματα έχουν αξία κάποια τρίς!!!
3ος μύθος: “Η Ελλάδα μια φτωχή χώρα με πλούσιους κατοίκους”

Στην Ελλάδα, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Σε πρόσφατη έρευνα του ο καθηγητής του ΤΕΙ Αθήνας Χ. Φράγκος, αποδεικνύει, ότι στην Ελλάδα, τα τελευταία 50 χρόνια “η απόσταση μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεχώς αυξάνεται, καθώς οι πρώτοι είτε διατηρούν είτε αυξάνουν τα εισοδήματά τους, εν αντιθέσει με τους δεύτερους των οποίων τα εισοδήματα βαίνουν συνεχώς μειούμενα”.
(http://www.infospoudes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=196:panepistimiaki-erevna-gia-tin-anisokatanomi-eisodimatos-stin-ellada-pos-gineme-koinonia-ton-2-akron&catid=24615:ekpaidefsi&Itemid=1031 )

Το 20% του πλουσιότερου πληθυσμού της χώρας, από το 43,5% (5,32 δισ. δρχ.) του συνολικού εισοδήματος που κατείχε το 1960, έχει φτάσει να κατέχει το 48,77% του εισοδήματος το 2009 ή 43,38 δισ. ευρώ.” Έτσι, το 2006 η Ελλάδα εμφανίζει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην ΕΕ-27 μετά τη Λετονία. 1 στους 5 κατοίκους στην χώρα μας (20,1%) βρίσκεται κάτω από το όριο φτώχειας. Το ποσοστό μακροχρόνιας φτώχειας ανέρχεται στο 14% (δεύτερο μεγαλύτερο στην ΕΕ-15).

Η σύγκριση του επιπέδου φτώχειας μεταξύ των χωρών της ΕΕ αποκρύπτει τις τεράστιες διαφορές στο επίπεδο διαβίωσης όταν γίνεται με βάση τις εθνικές γραμμές σχετικής φτώχειας. Υιοθετώντας, π.χ., τη γραμμή φτώχειας της Δανίας καταλήγουμε ότι περισσότερο από το 40% των Ελλήνων είναι φτωχοί!

4ος μύθος: “Καταναλώνουμε περισσότερα από ότι παράγουμε”

Προφανώς όχι.

Η “παραγωγή πλούτου” στη χώρα δεν γίνεται με σκοπό την κάλυψη των αναγκών μας, αλλά την παραγωγή κέρδους.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια σειρά από ανάγκες να μην καλύπτονται (γιατί δεν παράγονται αρκετά προϊόντα να καλύψουν αυτές τις ανάγκες, ενώ θα μπορούσαν) και έτσι να εμφανίζονται ελλείμματα τα οποία καλύπτονται με τις εισαγωγές.

Γιατί όμως δεν παράγονται αυτά τα προϊόντα;”, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος καλοπροαίρετα. Γιατί, για παράδειγμα, “ενώ θα μπορούσαμε να παράγουμε κρέας, εντούτοις ξοδεύουμε, σαν χώρα, δισεκατομμύρια ετησίως για εισαγωγές;”

Η απάντηση είναι πάλι απλή: Γιατί η εισαγωγή κρέατος αποφέρει περισσότερα κέρδη! Όπως και η εισαγωγή παπουτσιών, ρούχων κλπ. Και από την στιγμή που ο εισαγωγέας κρέατος, μπορεί να κερδίσει περισσότερα με αυτόν τον τρόπο, γιατί να μπει στην διαδικασία να παράγει;

και τελικά ο 5ος μύθος: “Μαζί τα φάγαμε”

Από το 1997 μέχρι το 2007 η Ελλάδα είχε, από τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρωζώνη με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση του ΑΕΠ κατά 44%. Με σταθερούς τους υπόλοιπους παράγοντες (κρατικά έσοδα, δαπάνες κλπ.) έπρεπε να επέλθει σημαντική μείωση του χρέους ως % του ΑΕΠ (αφού αυτό ορίζεται πάντα ως ποσοστό επί του ΑΕΠ).

Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη λόγω της τεράστιας μείωσης των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη του κεφαλαίου και στη μεγάλη περιουσία, με τη φορολογία επί των αδιανέμητων κερδών να μειώνεται από 35% το 2004 (40-45% το 1981) σε 24% το 2009 και 20% σήμερα, και την εισαγωγή μίας πλειάδας φοροαπαλλαγών.

Π.χ. οι Έλληνες εφοπλιστές, απολαμβάνουν 58 φοροαπαλλαγές, με τελικό αποτέλεσμα να πληρώνουν στο κράτος ετησίως μόλις 12 εκ. ευρώ, έναντι 50 εκ. που πληρώνουν οι μετανάστες με τα παράβολά τους .

Οι φόροι που πλήρωσαν οι μισθωτοί και τα άλλα φυσικά πρόσωπα αυξήθηκαν από 5,6 δις ευρώ το 2004 στα 11 δις ευρώ το 2008. Αντίθετα οι ανώνυμες εταιρείες και τα άλλα νομικά πρόσωπα πλήρωσαν το 2004 4,8 δις ευρώ (4.775 εκ. ευρώ) και το 2008 κατά τι λιγότερο και συγκεκριμένα 4,705 εκ. ευρώ.

Αν η άμεση φορολογία στην Ελλάδα βρισκόταν απλά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο κατά την περίοδο 2000-2008, το Δημόσιο θα είχε εισπράξει στο διάστημα αυτό φορολογικά έσοδα της τάξεως των 95 δις ευρώ.
Συνυπολογίζοντας τα έτη 2009 και 2010, προκύπτει ότι το ελληνικό Δημόσιο παραιτήθηκε υπέρ των ψηλών εισοδημάτων από έσοδα που αντιστοιχούν στο δάνειο που έλαβε η χώρα από την Τρόικα

Τα παραμύθια τους πρέπει να τα σταματήσουμε!

Αυτή είναι η αλήθεια για την “φτωχή Ελλάδα” για την “Ελλάδα που δεν παράγει”, για το ότι “είμαστε φτωχή χώρα με πλούσιους κατοίκους” για το “καταναλώνουμε περισσότερα από ό,τι παράγουμε” και για το “μαζί τα φάγαμε”!