Σελίδες

ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ

Γενικευμένη αυτοδιάθεση ονομάζεται το πολιτικό αίτημα να είναι ο κάθε κοινωνικός άνθρωπος ελευθερόφρων, αυτοπροαίρετος, αυτεπίτακτος και αυτεξούσιος, να απολαμβάνει χωρίς όρους και προϋποθέσεις τα πολιτικοθεσμικά και οικονομικοκοινωνικά μέσα που τον καθιστούν ικανό να μετέχει στον ιστορικά κατακτημένο βαθμό ελευθερίας και στην πολιτισμική ακεραιότητα της ιστορικής ολότητας.

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

ΑΚΕΠ: ΛΑΕ ΑΦΥΠΝΙΣΟΥ...

Ο λαός να ανατρέψει τα οικονομικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ και της ολιγαρχίας
Με τα οικονομικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ, που ψηφίστηκαν από την Βουλή, οι εργαζόμενοι και ο λαός επωμίζονται τα βάρη από το περιβόητο δημοσιονομικό πρόβλημα, για τη δημιουργία του οποίου είναι οι μόνοι που δεν ευθύνονται, και από την επίλυση του οποίου είναι οι μόνοι που δεν θα κερδίσουν...Επιτέλους, οι Έλληνες μισθοσυντήρητοι και ο λαός, από καθήκον προς τον εαυτό τους, τις οικογένειες και τα παιδιά τους, οφείλουν να αντιδράσουν άμεσα και σύσσωμα. Ν’ ανατρέψουν αγωνιστικά τα οικονομικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ και της ολιγαρχίας. Ν’ απαιτήσουν να μειωθούν άμεσα και δραστικά τα επιτόκια χορηγήσεων των ελληνικών τραπεζών. Ν’ αυξηθούν άμεσα οι μισθοί και οι συντάξεις. Να καταργηθούν τα προνόμια εκείνων που υπηρετούν το κατεστημένο. Να πληρώσουν και να περιορίσουν το κρατικό έλλειμμα εκείνοι που ευθύνονται για την διόγκωσή του, δηλαδή μόνον οι έχοντες και κατέχοντες.
Αντώνης Χάλαρης

Το σημερινό πρόβλημα της οικονομικής ολιγαρχίας της ελληνικής κοινωνίας, που ονομάζεται δημοσιονομική κρίση, συνίσταται στο γεγονός του ότι, οι ευρωπαϊκές τράπεζες και το πολυεθνικό χρηματικό κεφάλαιο απαιτούν, για να δανείσουν το ελληνικό κράτος και τις ελληνικές τράπεζες, τόκο πολύ μεγαλύτερο από αυτόν που απαιτούν για να δανείσουν τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Διαβάστε περισσότερα...

Σήμερα, η οικονομική ολιγαρχία της χώρας δυσανασχετεί και οργίζεται, επειδή οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το πολυεθνικό κεφάλαιο συμπεριφέρονται στο ελληνικό κράτος και στις ελληνικές τράπεζες, με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρονται οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι ελληνικές τράπεζες κι εν γένει το ελληνικό κεφάλαιο στους μισθοσυντήρητους, στους αγρότες, στους μικρομεσαίους, στον ελληνικό λαό.

Εδώ και πολλά χρόνια, οι ελληνικές τράπεζες δανείζουν τοκογλυφικά κι εκβιαστικά όσους από τους Έλληνες έχουν ανάγκη από δανεικά, δηλαδή την πλειοψηφία του οικονομικά ενεργού πληθυσμού (μισθωτούς, αγρότες κλπ.), απαιτώντας απ’ αυτούς, χωρίς έλεος, απαράδεκτα μεγαλύτερους τόκους από τους τόκους που απαιτούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες για να δανείζουν τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό των χωρών τους.

Όταν λοιπόν σήμερα, το πολυεθνικό χρηματικό κεφάλαιο εκβιάζει το κράτος των Ελλήνων καπιταλιστών κι απαιτεί, για να το δανείσει, μεγάλα επιτόκια, συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο που το ελληνικό κεφάλαιο, με την συνηγορία του ελληνικού κράτους, συμπεριφέρεται στον ελληνικό λαό.

Η σημερινή πραγματικότητα αποδεικνύει πως ο Καρλ Μαρξ έχει δίκιο, όταν λέει πως οι νόμοι του καπιταλισμού, οι νόμοι του ανταγωνισμού που ισχύουν για το εσωτερικό των χωρών, έχουν την ίδια ισχύ και την ίδια δράση και στο εξωτερικό. Ο Καρλ Μαρξ γράφει:
«Θέλει λοιπόν ο αστός, οι νόμοι του ανταγωνισμού, της ανταλλακτικής αξίας, του παζαρέματος, να χάνουν την ισχύ τους στα σύνορα της χώρας του; …Θέλει να δείξει στο εξωτερικό μια άλλη φύση, και να τον μεταχειρίζονται διαφορετικά απ’ ότι είναι και από τον τρόπο που αυτός συμπεριφέρεται στο εσωτερικό; Θέλει να αφήσει να επιζήσει η αιτία και να καταργήσει ένα από τα αποτελέσματά της;…Ο αστός, παρ’ όλο που ατομικά αγωνίζεται ενάντια στους άλλους αστούς, έχει σαν τάξη κοινά συμφέροντα με τους άλλους αστούς, και η κοινότητα αυτή των συμφερόντων, όπως στο εσωτερικό στρέφεται ενάντια στην εργατική τάξη, στο εξωτερικό στρέφεται ενάντια στους αστούς των άλλων εθνών. Αυτό το αποκαλεί ο αστός εθνικότητά του (πατρίδα)».

Η ελληνική ολιγαρχία επιχειρεί να μετατρέψει την αντίθεσή της με το ευρωπαϊκό κεφάλαιο -που προκάλεσε την δημοσιονομική κρίση και την υπαγωγή του ελληνικού κράτους στα άρθρα 121(4) και 126(9) της συνθήκης της Λισσαβόνας- σε μια πρώτης τάξης ευκαιρία για τη διασφάλιση κι επέκταση των στενά ταξικών της συμφερόντων, κι έχει επιδοθεί σε μια τεράστιας έκτασης προπαγάνδα να πείσει πως τα συμφέροντα αυτά ταυτίζονται με τα συμφέροντα του λαού.

Το πόσο σκαιοί, στυγνοί και αδίστακτοι είναι οι Έλληνες καπιταλιστές και τα κόμματα που τους υπηρετούν, όταν μιλάνε για «πατρίδα» και «έθνος» κι όταν καλούν τα λαϊκά στρώματα ν’ αποστούν -οικειοθελώς και αγόγγυστα- τα κατακτημένα με αγώνες δικαιώματά τους, φανερώνεται και στην τελευταία έκδοση κρατικών ομολόγων στις 4/3/2010, ύψους 5 δις ευρώ με επιτόκιο 6,3%, όπου το 23% δηλαδή 1δις 150 εκατομμύρια ευρώ καλύφθηκε από Έλληνες επενδυτές ενώ, σύμφωνα με την ανακοίνωση των αναδόχων τραπεζών, η προσφορά χρήματος από τους εγχώριους επενδυτές για το συγκεκριμένο ομολογιακό δάνειο ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη. Μόνο από το ομολογιακό δάνειο της 4/3/2010 οι Έλληνες καπιταλιστές θα κερδίσουν 362 εκατομμύρια ευρώ.

Οι μεγαλύτεροι δανειστές του ελληνικού κράτους είναι σήμερα τα ευρωπαϊκά κεφάλαια: το ελληνικό, το γερμανικό, το γαλλικό κλπ. Το 95% των ομολόγων ελληνικού δημοσίου διακρατείται από χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 75% από χώρες της ευρωζώνης, ενώ το 30% του συνολικού δημόσιου χρέους (πάνω από 90 δις ευρώ) διακρατείται από εγχώριους-Έλληνες επενδυτές, οι οποίοι κερδίζουν από τόκους δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.

Επιπρόσθετα, η ελληνική ολιγαρχία έχει καταθέσεις σε ξένες τράπεζες κατά πολύ μεγαλύτερες του δημόσιου χρέους και, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, είναι η δεύτερη παγκοσμίως σε καταθέσεις στις ελβετικές τράπεζες. Οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες της ιθύνουσας τάξης της χώρας (ολιγαρχία, «ενεργοί» κεφαλαιοκράτες, προνομιούχα στρώματα) υπερβαίνουν σήμερα τα 230 δις ευρώ, δηλαδή περισσότερο από όσο ένα ΑΕΠ. Αντίθετα, τα ελληνικά νοικοκυριά είναι υπερχρεωμένα με 119 δις ευρώ, ενώ οι επιχειρήσεις -κυρίως οι μικρομεσαίες- παντός τύπου (αγροτικές, μεταποίηση, υπηρεσίες) χρωστούν 134 δις ευρώ περίπου.

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος ήταν ανάλογοι με τους ρυθμούς διόγκωσης του δανεισμού του ελληνικού κράτους, που συνέβαλε αποφασιστικά στη μεγέθυνση των κερδών του ελληνικού κεφάλαιου-στην υπερσυσσώρευσή του, καθώς και στην υπερεκμετάλλευση των μισθοσυντήρητων και των λαϊκών στρωμάτων.

Με τα οικονομικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ, που ψηφίστηκαν από την Βουλή, οι εργαζόμενοι και ο λαός επωμίζονται τα βάρη από το περιβόητο δημοσιονομικό πρόβλημα, για τη δημιουργία του οποίου είναι οι μόνοι που δεν ευθύνονται, και από την επίλυση του οποίου είναι οι μόνοι που δεν θα κερδίσουν.

Η κύρια επιδίωξη των οικονομικών μέτρων είναι η απρόσκοπτη συνέχιση της πληρωμής τοκοχρεολυσίων στο υπερσυσσωρευμένο ελληνικό και ευρωπαϊκό χρηματικό κεφάλαιο, έτσι ώστε να μην υποτιμηθεί «πληθωριστικά» κλπ., αφού, στις σημερινές ελληνικές και παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες, η κερδοφόρος επανεπένδυσή του σε παραγωγικούς τομείς είναι νομοτελειακά απαγορευτική (πτωτική τάση του μέσου ποσοστού κέρδους κλπ.).

Οι Έλληνες μισθοσυντήρητοι και τα λαϊκά στρώματα οφείλουν επιτέλους να αντιληφθούν ότι τα δικά τους οικονομικά προβλήματα (οι χαμηλοί μισθοί, οι χαμηλές συντάξεις, τα χρέη τους προς τις τράπεζες, η ανεργία, η υποαπασχόληση, η πτώχευση μικρομεσαίων επιχειρήσεων κλπ.) είναι πολύ πιο σημαντικά από το πρόβλημα της ολιγαρχίας, που θέλει, με αφορμή την δημοσιονομική κρίση, να συναποκομίσει χωρίς ρίσκο περισσότερα κέρδη
, μετατοπίζοντας τις συνέπειες της δομικής κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα.

Επιτέλους, οι Έλληνες μισθοσυντήρητοι και ο λαός, από καθήκον προς τον εαυτό τους, τις οικογένειες και τα παιδιά τους, οφείλουν να αντιδράσουν άμεσα και σύσσωμα. Ν’ ανατρέψουν αγωνιστικά τα οικονομικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ και της ολιγαρχίας. Ν’ απαιτήσουν να μειωθούν άμεσα και δραστικά τα επιτόκια χορηγήσεων των ελληνικών τραπεζών. Ν’ αυξηθούν άμεσα οι μισθοί και οι συντάξεις. Να καταργηθούν τα προνόμια εκείνων που υπηρετούν το κατεστημένο. Να πληρώσουν και να περιορίσουν το κρατικό έλλειμμα εκείνοι που ευθύνονται για την διόγκωσή του, δηλαδή μόνον οι έχοντες και κατέχοντες.

Επιτέλους, οι Έλληνες μισθοσυντήρητοι και ο λαός οφείλουν να κατανοήσουν πως στην καπιταλιστική κοινωνία, η οικονομική ανάπτυξη και η μεγέθυνση του κοινωνικού πλούτου καθιστούν νομοτελειακά τους πλούσιους σχετικά και απόλυτα πλουσιότερους και ισχυρότερους, ενώ τους μισθοσυντήρητους και τα λαϊκά στρώματα, τους καθιστούν σχετικά και απόλυτα περισσότερο φτωχούς και περισσότερο αδύναμους κλπ., κλπ. (βλέπε «γενικός και απόλυτος νόμος της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης», Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο»)


Οι μισθοσυντήρητοι και ο λαός να ανατρέψουν τα οικονομικά μέτρα του ΠΑΣΟΚ και της ολιγαρχίας
ΟΙ ΦΟΒΕΡΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΞΕΔΙΠΛΩΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ

Αντώνης Π. Χάλαρης

Δεν υπάρχουν σχόλια: