"Από τα νεανικά του χρόνια μέχρι τα βαθιά γεράματα ο Λεωνίδας Κύρκος υπήρξε ηγετικό στέλεχος και διακριτή παρουσία σε όλη αυτή την "εποχή των άκρων" για την αριστερά.
Στον ηρωικό αγώνα ένάντια στους γερμανούς, τον εμφύλιο, τη μάχη εναντια σε αμερικανοκρατία και δικτατορία, τη μεταπολίτευση αλλά και και στις δραματικές εσωτερικές αντιπαραθέσεις μέσα στο αριστερό κίνημα.
Θα θυμόμαστε πάντα από αυτόν την ετοιμότητά του να προσφέρει και τη ζωή του για τις ιδέες και αξίες που πίστευε, τη κοινοβουλευτική και ρητορική του δεινότητα, τη βιωματικότητά του, τη δυνατότητα να επικοινωνεί προοδευτικές ιδέες σε ένα πολύ ευρύτερο ακροατήριο.
Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής εκφράζει τα συλλυπητήριά του προς τα παιδιά του και το κόμμα της "Δημοκρατικής Αριστεράς".
http://www.tometopo.gr/index.php/news-/692-2011-08-28-08-41-11
Κυριακή 28 Αυγούστου 2011
Print 
PDFΓια τον Λυκούργο Καλλέργη-Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής
"Σε ένα αιώνα, ανατροπών, ήττας, ιδεολογικής αποδόμησης ο Λυκούργος Καλλέργης κατάφερε στη ζωή του να συγκλίνουν η ελληνική ιστορία, ο ευρωπαϊκός πολιτισμός και ο αριστερός διεθνισμός.
Παρότι η πρόκληση για τον ίδιο υπήρξε μεγάλη, να ανταποκριθεί δηλαδή σε μια βαριά κληρονομιά κοινωνικής ευαισθησίας ,τόσο από τους κρητικούς οπλαρχηγούς παπούδες του, όσο κι από τον πρόδρομο σοσιαλιστή πατέρα του, οχι μόνο τα εβγαλε πέρα,αλλά επέκτεινε την πρωτοποριακή δράση της ιστορικής αυτής της οικογένειας πέρα απο τους αγώνες και τις ιδέες και στην τέχνη, ξεκινώντας απο το γεγονός οτι υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης.
Ακόμα κι όταν η ζωή ανάγκαζε σε συμβιβασμούς επιβίωσης, όπως κάποιες φορές με τον ελληνικό κινηματογράφο, ο Λυκούργος Καλλέργης έμενε ακέραιος στο πόστο του με τις ταυτόχρονες μεταφράσεις του αριστουργημάτων από το παγκόσμιο θέατρο και λογοτεχνία.
Η σεμνή, συνεχής του παρουσία στις συγκεντρώσεις της αριστεράς μέχρι τα ωραία, βαθιά του γεράματα αποτελούσε μια συνεχή υπόμνηση για την ανάγκη αποκατάστασης της σχέσης αριστεράς και πολιτισμού, που τις τελευταίες δεκαετίες έχει διαρραγεί πλήρως με ευθύνη και των δύο πλευρών. Το Μέτωπο Αλλαλεγγύης και Ανατροπής εύχεται να διδαχθούμε όλοι από τη δημιουργική αυτή ικανότητα του μεγάλου ηθοποιού, σεμνού διανούμενου και κομμουνιστή βουλευτή Λυκούργου Καλλέργη."
Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
http://www.tometopo.gr/index.php/news-/691-2011-08-27-19-10-00
Παρότι η πρόκληση για τον ίδιο υπήρξε μεγάλη, να ανταποκριθεί δηλαδή σε μια βαριά κληρονομιά κοινωνικής ευαισθησίας ,τόσο από τους κρητικούς οπλαρχηγούς παπούδες του, όσο κι από τον πρόδρομο σοσιαλιστή πατέρα του, οχι μόνο τα εβγαλε πέρα,αλλά επέκτεινε την πρωτοποριακή δράση της ιστορικής αυτής της οικογένειας πέρα απο τους αγώνες και τις ιδέες και στην τέχνη, ξεκινώντας απο το γεγονός οτι υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης.
Ακόμα κι όταν η ζωή ανάγκαζε σε συμβιβασμούς επιβίωσης, όπως κάποιες φορές με τον ελληνικό κινηματογράφο, ο Λυκούργος Καλλέργης έμενε ακέραιος στο πόστο του με τις ταυτόχρονες μεταφράσεις του αριστουργημάτων από το παγκόσμιο θέατρο και λογοτεχνία.
Η σεμνή, συνεχής του παρουσία στις συγκεντρώσεις της αριστεράς μέχρι τα ωραία, βαθιά του γεράματα αποτελούσε μια συνεχή υπόμνηση για την ανάγκη αποκατάστασης της σχέσης αριστεράς και πολιτισμού, που τις τελευταίες δεκαετίες έχει διαρραγεί πλήρως με ευθύνη και των δύο πλευρών. Το Μέτωπο Αλλαλεγγύης και Ανατροπής εύχεται να διδαχθούμε όλοι από τη δημιουργική αυτή ικανότητα του μεγάλου ηθοποιού, σεμνού διανούμενου και κομμουνιστή βουλευτή Λυκούργου Καλλέργη."
Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
http://www.tometopo.gr/index.php/news-/691-2011-08-27-19-10-00
Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011
Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για την ψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ και την κατάργηση του ασύλου
Η ψήφιση του αντιδραστικού νόμου που καταργεί το ακαδημαϊκό άσυλο και την δημόσια και δωρεάν ανώτατη Παιδεία από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ, καταγράφει χωρίς περιστροφές και προσχήματα το πολιτικό μέτωπο της αντίδρασης, της παράδοσης της ελληνικής κοινωνίας άνευ όρων στα αρπακτικά της «αγοράς» (δηλαδή της διεθνούς τοκογλυφίας), της ολοκληρωτικής επίθεσης στις κατακτήσεις δεκαετιών κινήματος.
Οι πανηγυρισμοί της υπουργού για τις επιτυχημένες συνεννοήσεις και συναλλαγές του Παπανδρέου με τον Σαμαρά υπό τις ευλογίες του Καρατζαφέρη και της Μπακογιάννη δίνουν την πιο αληθινή εικόνα των πολιτικών υπηρετών των πιο σκληρών καπιταλιστικών κέντρων, που όλο το τελευταίο διάστημα κατεδαφίζουν τις κατακτήσεις της κοινωνικής πλειοψηφίας. υπονομεύοντας το μέλλον όλων των ερχόμενων γενεών.
Ότι δεν κατάφεραν να επιτύχουν με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος το 2008, το επιχειρούν σήμερα με τον νόμο – έκτρωμα της Άννας Διαμαντοπούλου, που καταργεί το άσυλο, εισάγει εξωπανεπιστημιακούς παράγοντες (κατ’ ουσία εκπρόσωπους των επιχειρηματικών συμφερόντων) στην διοίκηση των ΑΕΙ, εισάγει τριετή πτυχία μειωμένης αξίας που θα οδηγήσουν σε τριετή επέκταση της παραπαιδείας, οδηγεί στην κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων και διαλύει τα επιστημονικά αντικείμενα.
Αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα επί δεκαετίες και που ευθύνονται για την διεύρυνση της διαπλοκής σε όλους τους θεσμούς (άρα και μέσα στα πανεπιστήμια) παριστάνοντας τώρα τους αρχάγγελους της κάθαρσης ετοιμάζονται να τοποθετήσουν τους δικούς τους ανθρώπους ανεξέλεγκτους στα πανεπιστήμια και αλλού. Το επιστημονικό μέλλον της χώρας, το δικαίωμα κάθε νέου να σπουδάσει τους είναι ψυχρά αδιάφορο: ήδη πριν από το νόμο έχουν αποψιλώσει τα Ιδρύματα από πόρους και ανθρώπινο δυναμικό.
Το μόνο εκπαιδευτικό όραμα της Παιδείας του Μνημονίου, εδώ και διεθνώς, είναι να παράγει μαζικά ημιμαθείς υπάκουους υπηκόους. Επιπλέον, με την κατάργηση του ασύλου, καθώς και με την πρόσληψη αστυνομικών αντί καθηγητών, δηλώνουν και συμβολικά ότι θα επιχειρήσουν να τσακίσουν όσους τολμήσουν να αντισταθούν στην πολιτική τους, όπως έπραξαν και εναντίον των διαδηλώσεων για το Μεσοπρόθεσμο.
Παρόλα αυτά, μένει να αποδειχθεί στην ίδια την ζωή, στο πραγματικό πεδίο της αντιπαράθεσης, στις σχολές και τις γειτονιές, στους εργασιακούς χώρους και τις πλατείες αν τα σχέδια τους θα ευοδωθούν ή θα ανατραπούν για άλλη μια φορά όπως έγινε με το άρθρο 16.
Αθήνα 25 Αυγούστου 2011
http://tometopo.gr/index.php/news-/683-2011-08-26-09-53-42
Οι πανηγυρισμοί της υπουργού για τις επιτυχημένες συνεννοήσεις και συναλλαγές του Παπανδρέου με τον Σαμαρά υπό τις ευλογίες του Καρατζαφέρη και της Μπακογιάννη δίνουν την πιο αληθινή εικόνα των πολιτικών υπηρετών των πιο σκληρών καπιταλιστικών κέντρων, που όλο το τελευταίο διάστημα κατεδαφίζουν τις κατακτήσεις της κοινωνικής πλειοψηφίας. υπονομεύοντας το μέλλον όλων των ερχόμενων γενεών.
Ότι δεν κατάφεραν να επιτύχουν με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος το 2008, το επιχειρούν σήμερα με τον νόμο – έκτρωμα της Άννας Διαμαντοπούλου, που καταργεί το άσυλο, εισάγει εξωπανεπιστημιακούς παράγοντες (κατ’ ουσία εκπρόσωπους των επιχειρηματικών συμφερόντων) στην διοίκηση των ΑΕΙ, εισάγει τριετή πτυχία μειωμένης αξίας που θα οδηγήσουν σε τριετή επέκταση της παραπαιδείας, οδηγεί στην κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων και διαλύει τα επιστημονικά αντικείμενα.
Αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα επί δεκαετίες και που ευθύνονται για την διεύρυνση της διαπλοκής σε όλους τους θεσμούς (άρα και μέσα στα πανεπιστήμια) παριστάνοντας τώρα τους αρχάγγελους της κάθαρσης ετοιμάζονται να τοποθετήσουν τους δικούς τους ανθρώπους ανεξέλεγκτους στα πανεπιστήμια και αλλού. Το επιστημονικό μέλλον της χώρας, το δικαίωμα κάθε νέου να σπουδάσει τους είναι ψυχρά αδιάφορο: ήδη πριν από το νόμο έχουν αποψιλώσει τα Ιδρύματα από πόρους και ανθρώπινο δυναμικό.
Το μόνο εκπαιδευτικό όραμα της Παιδείας του Μνημονίου, εδώ και διεθνώς, είναι να παράγει μαζικά ημιμαθείς υπάκουους υπηκόους. Επιπλέον, με την κατάργηση του ασύλου, καθώς και με την πρόσληψη αστυνομικών αντί καθηγητών, δηλώνουν και συμβολικά ότι θα επιχειρήσουν να τσακίσουν όσους τολμήσουν να αντισταθούν στην πολιτική τους, όπως έπραξαν και εναντίον των διαδηλώσεων για το Μεσοπρόθεσμο.
Παρόλα αυτά, μένει να αποδειχθεί στην ίδια την ζωή, στο πραγματικό πεδίο της αντιπαράθεσης, στις σχολές και τις γειτονιές, στους εργασιακούς χώρους και τις πλατείες αν τα σχέδια τους θα ευοδωθούν ή θα ανατραπούν για άλλη μια φορά όπως έγινε με το άρθρο 16.
Μένει να αποδειχθεί καίρια από την ίδια την αριστερά εάν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να λειτουργήσει πρωτοπόρα και παραδειγματικά στην κατεύθυνση του πλατιού λαϊκού, εργατικού, νεολαιίστικου μετώπου που είναι άμεσα αναγκαίο.
Αθήνα 25 Αυγούστου 2011
Κοινό κείμενο της Πλατείας δελ Σολ και του Συντάγματος
Κοινό κείμενο των θεματικών ομάδων οικονομίας της Πλατείας δελ Σολ και του Συντάγματος.
Οι πολίτες της Πλατείας δελ Σολ και του Συντάγματος διαδηλώνουμε την αγανάκτησή μας και προσκαλούμε όλους τους αγανακτισμένους να συσπειρωθούν σε όλες τις πλατείες.
Από τις ΗΠΑ μέχρι τις Βρυξέλλες, από την Ελλάδα μέχρι τη Βολιβία, από την Ισπανία μέχρι την Τυνησία, η κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει. Yπεύθυνοι, είναι εκείνοι που μας επιβάλλουν συνταγές, για να την ξεπεράσουμε. Ποιες είναι αυτές; Η μεταφορά δημόσιων πόρων, σε ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, την ίδια ώρα που βάζουν τους λαούς να πληρώνουν το λογαριασμό ,με σχέδια προσαρμογής, που όχι μόνο δεν μας βγάζουν από τη κρίση, αλλά μας βυθίζουν περισσότερο σε αυτήν.
Στην ΕΕ, οι επιθέσεις των χρηματαγορών ενάντια στα δημόσια χρέη, εκβιάζουν τις κυβερνήσεις και σέρνουν σε ομηρία τα κοινοβούλια, που υιοθετούν μέτρα άδικα ,χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμότητα και πίσω από τη πλάτη των λαών τους. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, αντί να παίρνουν σταθερές πολιτικές αποφάσεις, απέναντι στις επιθέσεις των χρηματαγορών, ευθυγραμμίζονται με αυτές.
Τα υψηλά επιτόκια, για να την επίτευξη της χρηματοδότησης, δεν προέρχονται από την αμφιβολία για την φερεγγυότητά μας , αλλά από τους κερδοσποπικούς ελιγμούς, που πραγματοποιούν οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι, σε συμπαιγνία με τους οίκους αξιολόγησης , για δικό τους πλουτισμό.
Στην Ισπανία , μας έχουν υποβάλει σε μια διαδικασία συλλογικής εξαπάτησης. Το δημόσιο χρέος (60% του ΑΕΠ) δεν είναι πρόβλημα και παρόλα αυτά το χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα για να μας φέρουν σε οριακή κατάσταση, ώστε να μπορούν να δικαιολογήσουν τις σοβαρές επιθέσεις, που γίνονται ενάντια στα δικαιώματά και τους μισθούς μας και οι οποίες απειλούν να κλιμακωθούν. Αντίθετα, το ιδιωτικό χρέος (240% του ΑΕΠ) είναι όντως ένα πρόβλημα, αλλά αντί να επιβάλλουν στις τράπεζες τα μέτρα λιτότητας, τους δίνουν κάθε λογής βοήθεια και προνόμια σε βάρος του δημόσιου κορβανά. Η μεγαλύτερη ‘’βοήθεια΄΄ είναι το ξεπούλημα σε τιμή ευκαιρίας ,σχεδόν του μισού τραπεζικού συστήματος των Ταμιευτηρίων μας , καθώς και των κερδοφόρων εταιρειών και επιχειρήσεων. Εν τω μεταξύ αποκλείουν την πρόσβαση στην Πλατεία δελ Σολ , επίκεντρο των δραστηριοτήτων της 15 Μ, παραβιάζοντας θεμελιώδη δικαιώματα.
Στην Ελλάδα, μας έχουν επιβάλλει ένα Μνημόνιο. Μας είπαν ότι οι περικοπές, η λιτότητα και οι νέοι φόροι στις πλάτες του λαού ,είναι αναγκαίες θυσίες για να ανακάμψει η χώρα από την κρίση και για να μειωθεί το χρέος. Μας είπαν ψέματα!
Κάθε μέρα λαμβάνονται νέα μέτρα, οι μισθοί ακρωτηριάζονται, η ανεργία εκτοξεύεται ,η νεολαία μεταναστεύει. Και το χρέος δεν σταματά να διογκώνεται, επειδή τα νέα δάνεια προορίζονται για την εξυπηρέτηση των τεράστιων τόκων των πιστωτών μας .
Τα ελλείμματα της Ελλάδας και άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, γίνονται τα πλεονάσματα των γερμανικών τραπεζών και των άλλων πλούσιων χωρών του Βορρά.
Δεν φταίνε οι μισθοί και οι συντάξεις για τη διόγκωση του χρέους. Φταίνε οι μεγάλες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις υπέρ του κεφαλαίου, φταίει το φαγοπότι σε εξοπλισμούς και φάρμακα. Μας υποβάλλουν σε πτώχευση, για να εφαρμόσουν καταστροφικά μέτρα και περικοπές, προκειμένου να εκποιήσουν τη γη και τα δημόσια αγαθά, σε τιμή ευκαιρίας.
Εμείς λέμε :
Να πάρουν πίσω όλα τα μνημόνιά τους . Να φύγουν!
Εθνικοποίηση των τραπεζών.
Να ανοίξουν τα βιβλία του χρέους στο λαό, για να μάθουμε που πήγαν τα λεφτά.
Για όλα αυτά, ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΥΜΕ ότι:
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΚΡΙΣΗ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΥΘΙΣΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΗΝ. ΜΑΣ ΣΕΡΝΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΟΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΘΕΣΟΥΝ ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ, ΠΟΥ ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΙΣΤΩΤΡΙΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, KAI ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΣΕ ΩΜΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΑΣ.
Επιβάλλεται να ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΟΥΜΕ και να ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ,ενάντια σε τέτοιες επιθέσεις.Αυτό κάνουμε με το κίνημα 15Μ στην Πλατεία δελ Σολ και με τη Λαϊκή Συνέλευση στο Σύνταγμα. Καλούμε τους αγανακτισμένους, όλων των πλατειών,να συσπειρωθούν.
Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε!
Για το συντονισμό όλων των αγανακτισμένων σε όλες τις πλατείες ।
http://tometopo.gr/index.php/news-/680-2011-08-25-22-43-17
Οι πολίτες της Πλατείας δελ Σολ και του Συντάγματος διαδηλώνουμε την αγανάκτησή μας και προσκαλούμε όλους τους αγανακτισμένους να συσπειρωθούν σε όλες τις πλατείες.
Από τις ΗΠΑ μέχρι τις Βρυξέλλες, από την Ελλάδα μέχρι τη Βολιβία, από την Ισπανία μέχρι την Τυνησία, η κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει. Yπεύθυνοι, είναι εκείνοι που μας επιβάλλουν συνταγές, για να την ξεπεράσουμε. Ποιες είναι αυτές; Η μεταφορά δημόσιων πόρων, σε ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, την ίδια ώρα που βάζουν τους λαούς να πληρώνουν το λογαριασμό ,με σχέδια προσαρμογής, που όχι μόνο δεν μας βγάζουν από τη κρίση, αλλά μας βυθίζουν περισσότερο σε αυτήν.
Στην ΕΕ, οι επιθέσεις των χρηματαγορών ενάντια στα δημόσια χρέη, εκβιάζουν τις κυβερνήσεις και σέρνουν σε ομηρία τα κοινοβούλια, που υιοθετούν μέτρα άδικα ,χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμότητα και πίσω από τη πλάτη των λαών τους. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, αντί να παίρνουν σταθερές πολιτικές αποφάσεις, απέναντι στις επιθέσεις των χρηματαγορών, ευθυγραμμίζονται με αυτές.
Από την αρχή αυτής της κρίσης, γινόμαστε μάρτυρες της προσπάθειας μετατροπής του ιδιωτικού χρέους σε δημόσιο χρέος. Πρόκειται για την ατιμώρητη κοινωνικοποίηση των ζημιών αφού πρώτα ιδιωτικοποίησαν σκανδαλωδώς τα κέρδη.
Τα υψηλά επιτόκια, για να την επίτευξη της χρηματοδότησης, δεν προέρχονται από την αμφιβολία για την φερεγγυότητά μας , αλλά από τους κερδοσποπικούς ελιγμούς, που πραγματοποιούν οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι, σε συμπαιγνία με τους οίκους αξιολόγησης , για δικό τους πλουτισμό.
Οι οικονομικές περικοπές, συνοδεύονται και από περιορισμούς των δημοκρατικών ελευθεριών. Μεταξύ αυτών, μέτρα ελέγχου και απέλασης του μεταναστευτικού πληθυσμού και περιορισμοί, στην ελεύθερη κυκλοφορία των Ευρωπαίων εντός της ΕΕ.
Μόνο το ευρώ και η ελεύθερη κυκλοφορία των κερδοσκοπικών κεφαλαίων, έχουν ανοιχτά σύνορα.
Στην Ισπανία , μας έχουν υποβάλει σε μια διαδικασία συλλογικής εξαπάτησης. Το δημόσιο χρέος (60% του ΑΕΠ) δεν είναι πρόβλημα και παρόλα αυτά το χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα για να μας φέρουν σε οριακή κατάσταση, ώστε να μπορούν να δικαιολογήσουν τις σοβαρές επιθέσεις, που γίνονται ενάντια στα δικαιώματά και τους μισθούς μας και οι οποίες απειλούν να κλιμακωθούν. Αντίθετα, το ιδιωτικό χρέος (240% του ΑΕΠ) είναι όντως ένα πρόβλημα, αλλά αντί να επιβάλλουν στις τράπεζες τα μέτρα λιτότητας, τους δίνουν κάθε λογής βοήθεια και προνόμια σε βάρος του δημόσιου κορβανά. Η μεγαλύτερη ‘’βοήθεια΄΄ είναι το ξεπούλημα σε τιμή ευκαιρίας ,σχεδόν του μισού τραπεζικού συστήματος των Ταμιευτηρίων μας , καθώς και των κερδοφόρων εταιρειών και επιχειρήσεων. Εν τω μεταξύ αποκλείουν την πρόσβαση στην Πλατεία δελ Σολ , επίκεντρο των δραστηριοτήτων της 15 Μ, παραβιάζοντας θεμελιώδη δικαιώματα.
Στην Ελλάδα, μας έχουν επιβάλλει ένα Μνημόνιο. Μας είπαν ότι οι περικοπές, η λιτότητα και οι νέοι φόροι στις πλάτες του λαού ,είναι αναγκαίες θυσίες για να ανακάμψει η χώρα από την κρίση και για να μειωθεί το χρέος. Μας είπαν ψέματα!
Κάθε μέρα λαμβάνονται νέα μέτρα, οι μισθοί ακρωτηριάζονται, η ανεργία εκτοξεύεται ,η νεολαία μεταναστεύει. Και το χρέος δεν σταματά να διογκώνεται, επειδή τα νέα δάνεια προορίζονται για την εξυπηρέτηση των τεράστιων τόκων των πιστωτών μας .
Τα ελλείμματα της Ελλάδας και άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, γίνονται τα πλεονάσματα των γερμανικών τραπεζών και των άλλων πλούσιων χωρών του Βορρά.
Δεν φταίνε οι μισθοί και οι συντάξεις για τη διόγκωση του χρέους. Φταίνε οι μεγάλες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις υπέρ του κεφαλαίου, φταίει το φαγοπότι σε εξοπλισμούς και φάρμακα. Μας υποβάλλουν σε πτώχευση, για να εφαρμόσουν καταστροφικά μέτρα και περικοπές, προκειμένου να εκποιήσουν τη γη και τα δημόσια αγαθά, σε τιμή ευκαιρίας.
Εμείς λέμε :
Να πάρουν πίσω όλα τα μνημόνιά τους . Να φύγουν!
Δεν θέλουμε την κυβέρνηση του ΔΝΤ και την Τρόικα.
Εθνικοποίηση των τραπεζών.
Το κράτος με τα προγράμματα στήριξης, τίς έχει ήδη πληρώσει παραπάνω από τη χρηματιστηριακή τους αξία , για να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν.
Να ανοίξουν τα βιβλία του χρέους στο λαό, για να μάθουμε που πήγαν τα λεφτά.
Ριζική αναδιανομή εισοδήματος και αλλαγές στη φορολογία, για να πληρώσουν αυτοί που τα έχουν: οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, το κεφάλαιο και η Εκκλησία.
Θέλουμε λαϊκό δημοκρατικό έλεγχο στην οικονομία και στην παραγωγή.
Για όλα αυτά, ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΥΜΕ ότι:
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΚΡΙΣΗ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΥΘΙΣΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΗΝ. ΜΑΣ ΣΕΡΝΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΟΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΘΕΣΟΥΝ ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ, ΠΟΥ ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΙΣΤΩΤΡΙΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, KAI ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΣΕ ΩΜΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΑΣ.
Επιβάλλεται να ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΟΥΜΕ και να ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ,ενάντια σε τέτοιες επιθέσεις.Αυτό κάνουμε με το κίνημα 15Μ στην Πλατεία δελ Σολ και με τη Λαϊκή Συνέλευση στο Σύνταγμα. Καλούμε τους αγανακτισμένους, όλων των πλατειών,να συσπειρωθούν.
Στοπ στα σχέδια προσαρμογής και διάσωσης
Για μια Δημοκρατία άμεση και πραγματική ΤΩΡΑ.
Υπεράσπιση του Δημοσίου. Καμία ιδιωτικοποίηση, κανένα ξεπούλημα δημόσιας γης και περιουσίας.
Όχι στη πληρωμή του άνομου χρέους .Αυτό το χρέος δεν είναι δικό μας.
Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε!
Για το συντονισμό όλων των αγανακτισμένων σε όλες τις πλατείες ।
------------------------------------------------------------------------------------
Το ισπανικό κείμενο
LOS CIUDADANOS EN SOL Y SYNTAGMA MANIFESTAMOS
NUESTRA INDIGNACIÓN E INVITAMOS A SUMARSE A
TODOS LOS INDIGNADOS EN TODAS LAS PLAZAS
De EEUU a Bruselas, de Grecia a Bolivia, de España a Túnez, la crisis
del capitalismo se acentúa. Y sus causantes son los que nos imponen
las recetas para superarla. Éstas son: trasvasar fondos públicos a
entidades financieras privadas mientras hacen pagar la factura a los
pueblos con planes de ajuste que no nos sacan de la crisis sino que
nos hunden más en ella.
En la UE, los ataques de los mercados financieros hacia las deudas
soberanas chantajean a Gobiernos cobardes y secuestran
Parlamentos, que adoptan medidas injustas a espaldas de sus
pueblos. Las instituciones europeas, lejos de tomar firmes decisiones
políticas frente a los ataques de los mercaderes financieros, se alinean
con ellos.
Desde el inicio de esta crisis asistimos al intento de conversión de
deuda privada en deuda pública, en un ejemplo de socialización
impune de las pérdidas tras haber privatizado escandalosamente las
ganancias.
Los altos intereses a los que obtenemos la financiación no se derivan
de duda alguna sobre nuestra solvencia, sino a las maniobras
especulativas que las grandes corporaciones financieras, en
connivencia con las Agencias de Calificación, realizan para
enriquecerse.
Los recortes económicos vienen acompañados de restricciones a las
libertades democráticas. Entre ellas, las medidas de control y
expulsión de la población migrante y las restricciones a la libre
circulación de europeos por la UE. Sólo el euro y el
libre movimiento de capitales especulativos tienen las fronteras
abiertas.
En el Estado Español estamos siendo sometidos a un proceso de
engaño colectivo. La deuda pública (60% del PIB) NO ES UN
PROBLEMA y sin embargo la utilizan como excusa para hacernos
creer que una grave situación justifica los graves ataques que se están
produciendo contra nuestros derechos y nuestro patrimonio, ataques
que amenazan con incrementar. Por el contrario, la deuda privada
(240% del PIB) sí es un problema y en lugar de aplicar a los bancos las medidas de austeridad, se les dan todo tipo de ayudas y
prebendas a costa del erario público. La mayor “ayuda” es la entrega
a precio de saldo de casi la mitad de nuestro sistema bancario de
Cajas de Ahorro, así como de empresas y actividades rentables.
Mientras, se cierran los accesos a la Puerta del Sol, epicentro del 15M,
conculcando varios derechos fundamentales.
En Grecia, han impuesto un Memorándum. Nos han dicho que los
recortes, la austeridad y los nuevos impuestos a la población son
sacrificios necesarios para hacer salir al país de la crisis y para hacer
disminuir la deuda. ¡Nos han mentido!
Cada día toman nuevas medidas, los salarios son amputados, el paro
se dispara, la juventud emigra. Y la deuda no para de inflarse porque
los nuevos préstamos se destinan a pagar los enormes intereses a
nuestros acreedores. Los déficit de Grecia y de otros países del Sur
europeo se convierten en los superávit de los bancos de Alemania y
los otros países ricos del Norte.
No son los salarios y las pensiones los responsables de inflar la
deuda. Quienes son responsables son las grandes rebajas fiscales y
las subvenciones al capital, el atracón del armamento y los productos
farmacéuticos.
Nos ponen en quiebra para aplicar más medidas destructivas y
recortes, y vender la tierra y los bienes públicos a precio de saldo.
Nosotros decimos:
¡Que retiren sus memoranda,! ¡Que se vayan! No queremos el
gobierno del FMI y de la Troika.
Nacionalización de la banca. Con los planes de rescate, el Estado ya
les ha pagado por encima de su valor bursátil para que sigan
especulando.
Abrir los libros de la deuda al pueblo para que sepamos adónde se ha
ido el dinero
Redistribuir radicalmente las riquezas y cambiar la política fiscal para
hacer pagar a quienes más tienen: a los banqueros, el capital y la
iglesia.Queremos el control popular democrático sobre la economía y la
producción.
Por todo ello, ambas plazas DECLARAMOS QUE:
LAS POLÍTICAS DE AJUSTE QUE ESTÁN IMPLANTANDO NO NOS
SACARÁN DE LA CRISIS, SINO QUE AHONDARÁN EN ELLA.
NOS ARRASTRAN A UNA SITUACIÓN LÍMITE EN LA QUE APLICAN Y
APLICARÁN RESCATES, QUE EN REALIDAD LO SON A LOS
BANCOS ACREEDORES, Y QUE SE CONCRETARÁN EN GRAVES
ATAQUES A NUESTROS DERECHOS, A NUESTRAS ECONOMÍAS
FAMILIARES Y A NUESTRO PATRIMONIO PÚBLICO.
Es necesario INDIGNARSE Y REBELARSE ante semejantes atropellos.
Eso hacemos desde el movimiento 15M en Sol y desde la Asamblea
Popular de Syntagma.
- Alto a los planes de ajuste y de rescate
- No al pago de la deuda ilegítima. Esta deuda no es la nuestra.¡No
debemos nada, no vendemos nada, no pagaremos nada!
- Por una democracia directa y real YA.
- En defensa de lo público. Ni una venta de propiedad o de servicios
públicos.
http://tometopo.gr/index.php/news-/680-2011-08-25-22-43-17
Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011
Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για τα γεγονότα στην Αγγλία
«Για την Ελλάδα τα γεγονότα στο Λονδίνο δεν είναι μια προειδοποίηση. Είναι μια πρόβλεψη»
«Είναι και μια προειδοποίηση προς την αριστερά για τον κίνδυνο μόνιμης αποξένωσής της από τις πιο λαϊκές δυνάμεις της νέας γενιάς»
Η έκρηξη της νεολαίας στο Λονδίνο και άλλες αγγλικές πόλεις με αφορμή τον θάνατο ενός νέου από αστυνομικά πυρά εμφανίζεται από τις βρετανικές αρχές αλλά και από τα περισσότερα διεθνή μέσα ενημέρωσης ως έκπληξη, ως περιστατικό δυσερμήνευτο και μάλλον μεμονωμένο ή τουλάχιστον μια έκφραση των ιδιαιτεροτήτων της μαύρης νεολαίας στη Βρετανία.
Κι όμως δεν υπάρχει τίποτε το ιδιαίτερο με «αγγλικά» ή «έγχρωμα» χαρακτηριστικά σ’ αυτή την έκρηξη όπως δεν ήταν φοιτητική και μαθητική ιδιαιτερότητα οι μαχητικές διαδηλώσεις στο Λονδίνο λίγους μήνες πριν, όπως δεν ήταν μια ελληνική ιδιαιτερότητα ο Δεκέμβρης του 2008 ή μια γαλλική ιδιαιτερότητα οι εκρήξεις στα παρισινά προάστια στα χρόνια που προηγήθηκαν αλλά και οι γενικευμένες νεολαιίστικες κινητοποιήσεις που ακολούθησαν.
Η βαθιά και πολύπλευρη κρίση -οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική, οικολογική- του συστήματος και τα πλανητικά αδιέξοδα του καπιταλισμού του 21ου αιώνα που παρακολουθούμε καθημερινά, έχoυν επιδεινώσει βαριά τα κοινωνικά αδιέξοδα. Έχουν μεταφέρει τις πιο σκληρές συνέπειες της κρίσης στην καρδιά του δυτικού κόσμου, στις ίδιες τις μητροπόλεις της Ευρώπης. Aφυπνίζουν με βίαιο τρόπο τις ευρωπαϊκές – και όχι μόνο – κοινωνίες.
Η κρίση οδηγεί στην απελπισία, πρώτα απ’ όλους το πιο ευαίσθητο κοινωνικό τμήμα, την νεολαία, που αντιδρά με τους πιο ποικίλους τρόπους. Από την σπασμωδική αποϊδεολογικοποιημένη ανταπόδοση της βίας και της επιθετικότητας με λεηλασίες και πυρπολήσεις μέχρι το διασυνοριακό χείμαρρο με τις μεγάλες πολιτικοποιημένες αγωνιστικές κινητοποιήσεις των πλατειών.
Πράγματι είναι οι νέοι και οι νέες σήμερα «αυτοί που δεν έχουν να χάσουν τίποτε» καθώς ένα αδιαπέραστο νέφος αβεβαιότητας και καταδίκης σε ισόβιο αδιέξοδο ματαιώνει τα όνειρα και την φαντασία για το μέλλον, για την ίδια τους την ζωή.
Όποιος στέκεται στις εκφράσεις της βίας και μόνο δεν καταλαβαίνει τίποτα! Αυτή η νεολαία που εκρήγνυται και ξεσπά είναι ένα ευανάγνωστο σήμα, των σαστισμένων μπροστά στην πρωτοφανή επίθεση ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Σε χώρες, περιοχές, πόλεις, γειτονιές που οι κοινωνικές υπηρεσίες αποδομούνται, η παιδεία διαλύεται, ο αποκλεισμός κυριαρχεί στο χώρο της νεανικής εργασίας η αγανακτισμένη απάντηση, μέσα από τις πιο ποικίλες και τις πιο αντιφατικές μορφές, δεν θα αργήσει να έρθει.
Για χώρες όπως η Ελλάδα τα γεγονότα στο Λονδίνο και τις άλλες βρετανικές πόλεις δεν είναι μια προειδοποίηση. Είναι μια πρόβλεψη.
Υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές στην πολιτικοποίηση, στις μορφές δράσεις, στους πρωταγωνιστές, στην ηλικία των συμμετεχόντων, στην ανάταση ή στον φόβο που προκαλούνται, ανάμεσα στις εκδηλώσεις της νεολαίας στην πλατεία Ταχρίρ, την Πουέρτα ντελ Σολ και την πλατεία Συντάγματος και τις εκρήξεις της αγγλικής και γαλλικής νεολαίας στις αστικές γειτονιές και τα προάστια.
Μια κοινή όμως κλωστή συνδέει το ένστικτο και το συναίσθημα όλων αυτών των νέων. Ο κόσμος αυτός, ο παλιός και σάπιος, χωρίς παιδεία, χωρίς δουλειά, χωρίς δημοκρατία, χωρίς δυνατότητες για όνειρα και σχεδιασμούς, χωρίς χώρο για φαντασία και εν τέλει για ζωή, αυτός ο κόσμος που έχει για θεούς τις αγορές και τους τραπεζίτες και για αγγέλους σιδερόφρακτα ματ, αστυνομία που σκοτώνει χωρίς να δίνει λόγο και «μεγάλους αδελφούς» δεν είναι δικός τους. Δεν έχει χώρο για αυτούς. Είναι εχθρός τους. Είναι σε πόλεμο μαζί του.
Τα γεγονότα στο Λονδίνο είναι και μια σαφής προειδοποίηση για την αριστερά και τον κίνδυνο μόνιμης αποξένωσής της από τις πιο πληβειακές δυνάμεις της νέας γενιάς. Όλες οι μεγάλες στιγμές της αριστεράς πραγματώθηκαν μαζί με τη νεολαία. Ούτε μια χωρίς αυτή.
Η αριστερά που θέλουμε, που έχουμε ανάγκη στην σύγχρονη εποχή πρέπει να σπάσει την αποξένωση από τη νέα γενιά, τη δύναμη του μέλλοντος. Να βγει απ’ το κάδρο του παλιού κόσμου. Να σηματοδοτήσει ξανά στους αποκλεισμένους νέους το νέο! Να συνδέσει αποτελεσματικά τις δραματικές εμπειρίες του παρόντος με την μνήμη του κινήματος. Να αποτελέσει πόλο έλξης της νεολαίας μα και της ευρύτερης κοινωνικής πλειοψηφίας δίνοντας εγγυήσεις για την εναλλακτική προοπτική με ελπίδες, αξίες, ιδέες, στόχους μα κυρίως πράξεις. Πράξεις ανατροπής και αλληλεγγύης που θα διαπνέονται από την πιο βαθιά εμπιστοσύνη στην αυτενέργεια και την κίνηση του ίδιου του κόσμου, των εργαζόμενων, των γυναικών, της νεολαίας.
Αθήνα 9 Αυγούστου 2011
http://tometopo.gr/index.php/news-/654-2011-08-09-22-31-32Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011
Aνακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις
Τα τελευταία 24ωρα παρακολουθούμε μια όξυνση στα επεισόδια της οικονομικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Από τον καυγά μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Ομπάμα και του αμερικάνικου πολιτικού συστήματος γενικότερα με τον οίκο αξιολόγησης S&P ,που υποβάθμισε την χώρα ,παρά την λύση που δόθηκε στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους κριτικάροντας την πυγμή και την αποφασιστικότητα της αμερικανικής κυβέρνησης, προκαλώντας έτσι την πτώση των χρηματιστηρίων διεθνώς, μέχρι τις προσπάθειες του κεντρικού ευρωπαίου τραπεζίτη Τρισέ να περιορίσει τις κερδοσκοπικές επιθέσεις στην Ιταλία και την Ισπανία ,αγοράζοντας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τα ομόλογα των αντίστοιχων χωρών.
Το ενδιαφέρον εδώ βρίσκεται στην «μυστική» επιστολή του Τρισέ προς τον Μπερλουσκόνι, πρωθυπουργό της έβδομης ισχυρότερης οικονομίας, με λεπτομερείς οδηγίες για το αναγκαίο πρόγραμμα λιτότητας που πρέπει να εφαρμόσει!
Σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, όπου οι «αγορές», τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, οι ίδιοι οι τραπεζίτες διεκδικούν τον ρόλο του καθοδηγητή των κυβερνήσεων, στην ΕΕ μα και στις ίδιες τις ΗΠΑ πρέπει να κατανοηθεί και η κατάσταση στην χώρα μας.
Κοινός παρονομαστής όλων των περιπτώσεων είναι η βίαιη μεταφορά των βαρών και των αδιεξόδων της κρίσης του νεοφιλελευθερισμού, της οικονομίας της κερδοσκοπικής φούσκας, στην πλάτη του κόσμου της εργασίας, στην πλάτη των λαών με όρους που καταργούν ακόμη και τα προσχήματα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας.
Η απάντηση για την κοινωνική πλειοψηφία δεν βρίσκεται σε κάποια φαεινή ιδέα που θα ρυθμίσει τα αδιέξοδα εντός του υφιστάμενου οικονομικού πλαισίου! Αντίθετα βρίσκεται στην αποφασιστική άρνηση του δρόμου της κοινωνικής ερήμωσης και της καταστροφής. Στην άρνηση των πολιτικών υπηρετών, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΣΙΑ, των τραπεζιτών και των πιο σκληρών καπιταλιστικών κέντρων στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς.
Στην χώρα μας διαμορφώνεται η δυνατότητα διεξόδου για τον κόσμο της εργασίας και τον ελληνικό λαό μα και η προοπτική για τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς. Δυνατότητα που προσφέρει ο ρόλος της ως «αδύναμου κρίκου» του ευρωπαϊκού και διεθνούς συστήματος. Προϋποθέτει την ανάληψη της ευθύνης από την Αριστερά να συσπειρώσει τον λαό γύρω από τον άμεσο στόχο της στάσης πληρωμών προς τους δανειστές, της πτώσης της κυβέρνησης και της εκδίωξης της Τρόικας, της ανατροπής όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων. Απαιτεί την ενίσχυση και στήριξη όλων των κοινωνικών αγώνων στην κατεύθυνση συγκρότησης μαζικού μετώπου ανατροπής και αλληλεγγύης.
Στην εποχή που χαρακτηρίζεται αφενός από τις δικτατορίες των αγορών και τις υποτελείς και αντιδημοκρατικές κυβερνήσεις και αφετέρου από τα κινήματα των «αγανακτισμένων» και εξεγερμένων λαών ας προετοιμάσουμε με τον καλύτερο τρόπο την φθινοπωρινή εργατική, νεολαιίστικη, λαϊκή αντεπίθεση.
Όλοι και όλες τον Σεπτέμβρη στο
Αθήνα 8 Αυγούστου 2011
Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011
Aνακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής σχετικά με τις εξαγγελίες του Υπουργού Δικαιοσύνης
Ο υπ. Δικαιοσύνης εξήγγειλε χθες μια σειρά μέτρων σχετικά με τους νόμους περί ναρκωτικών, το ίντερνετ καθώς και την αντιμετώπιση των κοινωνικών εκδηλώσεων και διαμαρτυριών με την ενίσχυση των κατασταλτικών μέσων.
Η αποποινικοποίηση της χρήσης και του χρήστη καθώς και η ανάληψη της ευθύνης από το δημόσιο σύστημα υγείας της παροχής των θεραπευτικών μεθόδων απεξάρτησης είναι στοιχειώδη μέτρα κατακτημένα στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης εδώ και δεκαετίες, κατακτήσεις των κοινωνιών και των κινημάτων και έπρεπε να είχαν παρθεί προ καιρού. Η δίωξη και η φυλάκιση του χρήστη ουσιών δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα των ναρκωτικών και οδηγεί στον άδικο εγκλεισμό στις φυλακές εξαρτημένους ανθρώπους ως κοινούς εγκληματίες.
Ωστόσο αποτελεί προφανή αντίφαση και υποκρισία η εξαγγελία ενός τέτοιου μέτρου την ίδια ώρα που η κυβερνητική πολιτική κατεδαφίζει το κράτος πρόνοιας και συστηματοποιεί την περιστολή της δημοκρατίας και των λαϊκών και εργατικών κατακτήσεων. Σκληραίνει δηλαδή τους κοινωνικούς όρους που οδηγούν τον κόσμο και κυρίως την νεολαία στα αδιέξοδα και την απελπισία και αποτελούν υπόβαθρο της εξάπλωσης των ναρκωτικών.
Ταυτόχρονα με την εξαγγελία περί ναρκωτικών ο υπουργός εξήγγειλε μέτρα λογοκρισίας και ελέγχου της διακίνησης ιδεών και απόψεων στο ίντερνετ με σαφή υπαινιγμό περί «κουκουλοφόρων».
Τέλος δίχως ν΄αφήνει περιθώρια παρεξηγήσεων αναφέρθηκε στην στόχευση περιορισμού της δυνατότητας δημόσιων συγκεντρώσεων και την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών με την εκτεταμένη χρήση καμερών αλλά και πλαστικών σφαιρών και την χρήση νερού κατά των διαδηλωτών.
Η κυβέρνηση των πιο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, σύμμαχος και συνεργάτης των πιο άγριων καπιταλιστικών κέντρων της Ευρώπης και διεθνώς, η κυβέρνηση που είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί με την κοινωνική πλειοψηφία και να καταστείλει τις κοινωνικές αντιδράσεις προετοιμάζεται για τους επόμενους μήνες εκτιμώντας σωστά πως θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει την μαζική κοινωνική οργή και διαμαρτυρία.
Απέναντι στις κυβερνητικές εκτιμήσεις και σχεδιασμούς μόνος δρόμος για την νεολαία, τους εργαζόμενους και τον λαό είναι η επιβεβαίωση των φόβων της κυβέρνησης.
Το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα της νεολαίας δεν πρέπει και δεν θα είναι η διαχείριση της απελπισίας της αλλά η κατάκτηση της ζωής με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι εικόνες απ’ το μέλλον έρχονται και πάλι από την Αίγυπτο όπου η εξέγερση της πλατείας Ταχρίρ, μια ανοιχτή κοινωνική διαδικασία οδήγησε τον Μουμπάρακ σιδεροδέσμιο στο κλουβί του κατηγορούμενου.
Όλες και όλοι στο φθινοπωρινό ραντεβού στην πλατεία Συντάγματος και τις «πλατείες» σε κάθε πόλη, σχολή και εργασιακό χώρο।
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
