Σελίδες

ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ

Γενικευμένη αυτοδιάθεση ονομάζεται το πολιτικό αίτημα να είναι ο κάθε κοινωνικός άνθρωπος ελευθερόφρων, αυτοπροαίρετος, αυτεπίτακτος και αυτεξούσιος, να απολαμβάνει χωρίς όρους και προϋποθέσεις τα πολιτικοθεσμικά και οικονομικοκοινωνικά μέσα που τον καθιστούν ικανό να μετέχει στον ιστορικά κατακτημένο βαθμό ελευθερίας και στην πολιτισμική ακεραιότητα της ιστορικής ολότητας.

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Δήλωση Αλ.Αλαβάνου: ''Δημοψήφισμα ή εκλογές; Ο λαός θα σηκώσει κάθε γάντι''

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
Δήλωση του Αλέκου Αλαβάνου

«Δημοψήφισμα; Εκλογές; Ο λαός θα σηκώσει κάθε γάντι»
«Κάθε προσφυγή στον λαό, μπορεί να ενισχύσει το εξεγερσιακό κίνημα των απεργιών και των πλατειών»

«Πρώτο: Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής χαιρετίζει τις παλλαϊκές αντιδράσεις στην πολιτική της τρόικα και της κυβέρνησης από το ένα εκατομμύριο στους δρόμους  μέχρι την έκφραση οργής στη Θεσσαλονίκη, μια συμβολική συνάντηση ανάμεσα στην ιστορία που γράφτηκε πριν από επτά δεκαετίες για την εθνική κυριαρχία με αυτήν που γράφεται σήμερα.

Μέσα στα πλαίσια της επέκτασης των εργατικών κινητοποιήσεων από τη Ρώμη και τη Μαδρίτη μέχρι τη Νέα Υόρκη, ο λαός της χώρας που έχει δεχθεί τη μεγαλύτερη πίεση από την κρίση της Ευρωζώνης, ο ελληνικός λαός, ενεργοποιείται πια ως ενεργός πολιτικός παράγοντας αρνούμενος να παραμείνει στην μοιρολατρία και την παθητική αποδοχή.

Αυτό επιβεβαιώνεται και από την απελευθέρωση πολιτικών εξελίξεων είτε μέσω δημοψηφίσματος είτε μέσω εκλογών είτε αλλιώς.

Δεύτερο: Η κυβέρνηση υποταγής του Γ. Παπανδρέου βρίσκεται σε πανικό, κάτω από την συνεχή επιδείνωση της κατάστασης, τη δίκαιη λαϊκή οργή, την πλήρη απομόνωσή της από την κοινωνία, τη σήψη του κόμματος του ΠΑΣΟΚ, το  βάρος των ευθυνών, όχι μόνο πολιτικών, που αργά ή γρήγορα θα κληθεί να πληρώσει.

Σε αυτό ακριβώς το κλίμα, μετά από τις παλινωδίες αν θα εγκριθεί η απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής από 150 ή 180 βουλευτές, λειτουργεί με το σύνδρομο του πνιγμένου, φαντάζεται ότι σωσίβιό της είναι το δημοψήφισμα. Ελπίζει ότι η άρνηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και άλλων πολιτικών δυνάμεων ακόμα και στον αριστερό χώρο, να έρθουν σε ευθεία και έντιμη σύγκρουση με την ευρωζώνη, θα δημιουργήσει δυνατότητες για επιτυχία της.

Κάνει μεγάλο λάθος. Υποτιμά τον ελληνικό λαό. Ο λαός ήδη έχει ξεπεράσει το κατεστημένο πολιτικό σκηνικό, βρίσκεται πιο μπροστά. Επειδή αργά ή γρήγορα θα το αντιληφθούν, το δημοψήφισμα μπορεί να ξεπεραστεί πλήρως από τα γεγονότα ή και με κάποιο πρόσχημα να εγκαταλειφθεί εντελώς.

Ο αγώνας για την κατάρρευση της κυβέρνησης και της κυριαρχίας της τρόικα μαζί με την στήριξη μιας συγκροτημένης ριζοσπαστικής λύσης, συνεχίζει να αποτελεί άμεσο καθήκον που δεν χωράει ούτε ώρα αναβολής. Ο λαός δεν θα «περιμένει στο ακουστικό του», δεν θα μπει σε κατάσταση αναμονής για το δημοψήφισμα, θα δυναμώσει τη δική του φωνή, θα γίνει πιο αποφασιστικός, πιο αποτελεσματικός, πιο σκληρός.

Τρίτο : Το λαϊκό κίνημα θα σηκώσει το γάντι. Οι  απαγορευμένες λέξεις «δημοψήφισμα», ή «εκλογές», τις οποίες το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής χρησιμοποίησε από τη στιγμή της ίδρυσής του, εντάσσονται πια στο πολιτικό λεξιλόγιο.

Και το «δημοψήφισμα», που θέλει το ΠΑΣΟΚ και οι «εκλογές», που επιδιώκει η ΝΔ αντιμετωπίζονται από το σύστημα ως «κόλπα». Για την αριστερά πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ευκαιρίες συνάντησης και οργάνωσης της πάλης του λαού που θα ενισχύσει την εξεγερσιακή του πορεία μέσα στις πλατείες και τις απεργίες. Με την προϋπόθεση ότι θα δείξει εμπιστοσύνη στην κοινωνία, θα λειτουργήσει με έμπνευση, αυτοπεποίθηση, ενότητα και πνεύμα ρήξης.

Η έκφραση της βούλησης του ελληνικού λαού με οποιαδήποτε μορφή για την ευρωπαϊκή συμφωνία, που ένα από τα βασικά της στοιχεία είναι οι ρυθμίσεις για το ελληνικό χρέος, καθίσταται πλέον ένα από τα κεντρικά στοιχεία των ευρωπαϊκών και παγκοσμίων εξελίξεων, της πορείας των χρηματιστηρίων, των στρατηγικών σχεδιασμών,  της πορείας των εργατικών κινημάτων σε άλλες χώρες. Από εδώ μπορεί να ξεκινήσει ένας άνεμος ελπίδας που να σαρώσει όλες τις χώρες της Ευρώπης. Ο «αδύναμος κρίκος» για τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό μπορεί να γίνει ο «δυνατός κρίκος» για το εργατικό κίνημα.

Σε μια φάση πολύ πιο άγριας καπιταλιστικής επίθεσης απ΄ ότι πριν σχεδόν μια δεκαετία, το ελληνικό «όχι» - είτε με εκλογές είτε με δημοψήφισμα - θα έχει ακόμα πιο βαθιές επιπτώσεις από τη μεγάλη νίκη του γαλλικού λαού στο δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα. Γι’ αυτό και ο ομόθυμος φόβος όλου του ευρωπαϊκού κατεστημένου που θεωρεί την προσφυγή στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού ως κουτί της Πανδώρας για τα σχέδια τους.

Τέταρτο: Βρισκόμαστε πια μπροστά σε μια μάχη με στρατηγική σημασία. Η παράλληλη ενεργοποίηση για το «όχι» στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής είτε μέσω εκλογών είτε μέσω δημοψηφίσματος ανοίγει νέες μεγάλες δυνατότητες.  Να διαμορφωθεί η ηγεμονική παρουσία ενός αντικαπιταλιστικού «όχι», σε μια ευρύτατη αρνητική ψήφο για την τρόικα. Να γίνει μια συνάντηση δυνάμεων της αριστεράς σε μια σαφή και τολμηρή βάση: Παύση Πληρωμών – Σύγκρουση με την Ευρωζώνη - Δημόσιες Τράπεζες. Να αξιοποιηθούν κοινές μαζικές πολιτικές επιτροπές βάσης σε όλες τις γειτονιές και τους εργασιακούς χώρους – στο πρότυπο των γαλλικών επιτροπών του Όχι στο Ευρωσύνταγμα - ως το πρόπλασμα του Μετώπου, ενός ΕΑΜ της εποχής μας.
Καλούμε τις δυνάμεις της ιστορικής αριστεράς, τις νέες συλλογικότητες, τα κινήματα σε ένα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο κοινό αγώνα. Για μια μεγάλη λαϊκή νίκη που μπορεί να προβάλλει στον ορίζοντα.

Αθήνα 1.11.11

1 σχόλιο:

konstantinos είπε...

Το τέλος της μικροαστικής μας δημοκρατίας που μέχρι τώρα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των λίγων φαίνεται πως πλησιάζει. Το καπιταλιστικό χρηματοπιστωτικό σύστημα κλονίζεται εκ θεμελίων τα τελευταία χρόνια. Είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο η αριστερά να αρθρώσει συγκροτημένο, σαφή και βιώσιμο πολιτικό λόγο, με συγκεκριμένες και όχι γενικόλογες προτάσεις, να ξεπεράσει τις μικροκομματικές αγκυλώσεις και να δώσει ελπίδα στους πολίτες, ένα όραμα για ένα πιο δίκαιο και αξιοπρεπές μέλλον.