«20.10.2011: Αντί για μέρα νίκης, νύχτα πένθους»

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

«Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής συμμετέχει στον πόνο των οικείων και των συντρόφων του οικοδόμου Δημήτρη Κοτζαρίδη, στελέχους του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, που έχασε τη ζωή του στη μάχη για την κοινωνική πρόοδο. Έχει πια τη δική του θέση στο μαρτυρολόγιο του αγώνα της εργατικής τάξης.

Εκφράζει τη συμπαράστασή του για την απρόκλητη βία που υπέστησαν, στους δεκάδες αγωνιστές του ΚΚΕ, αλλά και σε όσους από άλλες οργανώσεις προσέτρεξαν με αυταπάρνηση στην καυτή ζώνη για να αποσοβήσουν αυτό που έβλεπαν ως αδελφοκτόνο σύγκρουση ανάμεσα σε αντικυβερνητικούς διαδηλωτές.

Διαβάστε περισσότερα...

Ταυτόχρονα θέλουμε να επισημάνουμε τα παρακάτω:

Πρώτο: Η κυβέρνηση φέρει εγκληματικές ευθύνες γιατί με την πολιτική της οδηγεί την κοινωνία στη διάλυση, φέρνει στην επιφάνεια τις πιο άγριες δυνάμεις της κοινωνίας, καλλιεργεί τον φθόνο, οδηγεί σε γενίκευση και κλιμάκωση της βίας. Φέρνει βαριές ευθύνες, που κάποια στιγμή θα αντιμετωπίσει η δικαιοσύνη, γιατί με την επιμονή της στη χρήση χημικών, παρά τις επισημάνσεις των ιατρικών φορέων, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο διαδηλωτών. Σήμερα ακούσαμε «ένα χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου».

Δεύτερο: Η σημερινή μέρα, όπως και η χθεσινή, θα μπορούσε να ήταν μια μέρα πανηγυριού. Υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις: λαοθάλασσα, εξεγερσιακή διάθεση, πάθος στόχος. Αντί για αυτό ζούμε μια νύχτα πένθους με νεκρό στις διαδηλώσεις ενάντια στην κατοχή της Ελλάδας από την τρόικα και ενάντια στην κυβέρνηση της προδοσίας.

Τρίτο: Η πλατεία Συντάγματος, αντί να γίνει πεδίο έκφρασης της κυριαρχίας του λαού, έγινε στίβος πολλαπλών συγκρούσεων ανάμεσα στις πιο διαφορετικές δυνάμεις που επιδίωκαν και ουσιαστικά και συμβολικά να  αποδείξουν τη δική τους κυριαρχία σε μια πλατεία που πριν λίγους μήνες αθώα και με ανοικτή καρδιά την πλημμύριζε ο λαός.

Τέταρτο: Το επαγγελματικό, μεταμοντέρνο και τηλεοπτικό τάγμα της βίας δεν έχει καμία σχέση με την αντιεξουσιαστική ή αναρχική κοσμοαντίληψη, που εμπνέει ειλικρινά άλλες κινήσεις. Οι μελανοχίτωνες των καλών συνοικιών χρησιμοποιούν με τον ίδιο κυνισμό και απανθρωπιά τα ίδια εργαλεία της ακραίας κατασταλτικής εξουσίας: τη φωτιά, τη σωματική επίθεση, ακόμα και την απειλή της ποινής του θανάτου με τις βόμβες μολότοφ και τις πέτρες ενάντια στο πλήθος των διαδηλωτών. Λειτουργεί εκ των πραγμάτων ως δύναμη του συστήματος και έτσι πρέπει να αντιμετωπισθεί.

Πέμπτο, απευθυνόμαστε συντροφικά προς το ΚΚΕ. Αποδείχθηκε σήμερα πως ούτε η «απαγόρευση της κυκλοφορίας» σε εργαζόμενους που θα έπρεπε να θεωρούν συντρόφους τους ούτε η αντίληψη επιβολής και προσβολής σε μέλη άλλων οργανώσεων ούτε «οι συνοριακές γραμμές» ανάμεσα στους αριστερούς και γενικότερα τον κόσμο του κινήματος ούτε το ιδεολόγημα «εμείς ελέγχουμε τα πάντα» μπορούν να οδηγήσουν στην αντιμετώπιση του κοινωνικού φαινομένου της βίας ή του πολιτικού φαινομένου της διασύνδεσης κράτους και παρακράτους. Αντίθετα, όπως έδειξαν τα σημερινά γεγονότα οδηγούν στην κλιμάκωσή τους, στα άκρα.

Πρέπει κάποτε να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι το ΚΚΕ ο ένας και μοναδικός διαμορφωτής της διάθεσης και της ετοιμότητας της κοινωνίας για δράση και ανατρεπτική κίνηση. Η κοινωνία έχει την δική της δυναμική.

Έκτο, Ο λαός παρακολουθούσε τα σημερινά γεγονότα ως ένας βωβός χορός, αδύναμος να παρέμβει. Δεν πρέπει να αφήσουμε την αίσθηση δύναμης και την αυτοεκτίμησή που μπορεί να του δώσει αυτή η έκρηξη συλλογικότητας που ξεκίνησε με την κατάληψη της πλατείας Συντάγματος πριν το καλοκαίρι και έχει ήδη εξελιχθεί και μπολιάσει το λαϊκό και εργατικό κίνημα στις δυναμικές απεργίες των κλάδων, στις καταλήψεις των δημοσίων κτιρίων, στις λαϊκές συνελεύσεις και τα δίκτυα αλληλεγγύης στις γειτονιές και τις πόλεις σ' όλη την χώρα να μετατραπεί σε μια αίσθηση αδυναμίας και μοιρολατρεία. Οι ευθύνες των οργανωμένων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για τη μη ύπαρξη των καταλλήλων συνθηκών είναι σοβαρές. Οι δυνατότητές τους να διαμορφώσουν, σε αντίξοες πάντα συνθήκες, ένα χώρο υποδοχής του λαού δεν είναι καθόλου μικρές.

Έβδομο, το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής έχει απευθυνθεί επανειλημμένως στις άλλες αριστερές οργανώσεις για συντονισμό της δράσης πριν από μεγάλες κινητοποιήσεις. Θα επιμείνουμε από αύριο. Ελπίζουμε μετά τα σημερινά γεγονότα η ανταπόκριση να είναι καθολική και αποτελεσματική.

Αθήνα 20.10.2011