«Γελάς κι εσύ στα λούλουδα, χάσμα του βράχου μαύρο»
Μ’ αυτούς τους περίφημους
στίχους μίλησε ο Σολωμός με το Θάνατο, στον «Πόρφυρα».
Διαβάστε περισσότερα...
Διαβάστε περισσότερα...
Ε, όχι Θάνατε! Όχι Τάφε!
Ο Παναγιώτης ο Βήχος, ο
σύντροφός μας, αυτόν που γνωρίσαμε, αυτόν που αγαπήσαμε, αυτόν που λατρέψαμε,
δεν είχε κέντρο της ύπαρξής του, κέντρο του εαυτού του, του Εγώ του, το σώμα
του. Είχε κέντρο της ύπαρξής του, κέντρο του Εγώ του, την κοινωνία.
Ο άνθρωπος είναι σύνολο
κοινωνικών σχέσεων.
Άκου Θάνατε! Άκου Τάφε!
Οι κοινωνικές σχέσεις που
ονομάζονται Παναγιώτης Βήχος, αυτόν που γνωρίσαμε, αυτόν που αγαπήσαμε, αυτόν
που λατρέψαμε, είναι απέθαντες!
Ο Παναγιώτης ο Βήχος θα
’ναι πάντα μαζί μας! Όχι σαν μνήμης μορφή, Θάνατε, αλλά σαν πράξη, σαν δράση,
σαν υλική ύπαρξη.
Το πανό του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ
ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ θ’ ανεμίζει πάντα στις συγκεντρώσεις, στις διαδηλώσεις, στις πορείες.
Και θα είσαι κι εσύ μαζί μας, Σύντροφε! Όχι σαν μνήμης μορφή, αλλά σαν ύπαρξη.
Άκου Θάνατε! Άκου Τάφε!
Όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Όσα εμπόδια κι αν υψωθούν ενάντια στην ιστορική προσπάθεια του ανθρώπου να
καταργήσει την εκμετάλλευση και να κατακτήσει την ευτυχία, ο ιστορικός σκοπός
της ανθρωπότητας να περάσει «από το βασίλειο της Ανάγκης, στο βασίλειο της
Ελευθερίας» θα επιτευχθεί!
Σύντομα οι μη
εκμεταλλεύτριες τάξεις, και ιδίως η εργατική, αντί του συντηρητικού συνθήματος:
«ένα δίκαιο μεροκάματο, για μια δίκαιη εργάσιμη μέρα», θα υψώσουν στη σημαία
τους το επαναστατικό σύνθημα: «Κατάργηση του συστήματος της μισθωτής εργασίας».
Σύντροφε Παναγιώτη,
Ας μην ξεχνιόμαστε!
Ραντεβού το Σάββατο στο
Σύνταγμα.
Ενάντια στην κυβέρνηση,
την τρόικα, τα μνημόνια, τον προϋπολογισμό!
Print 
PDF
1 σχόλιο:
Κι όμως είσαι εδώ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ αδερφέ μου
λίγα λόγια,γιατί δέν "πάει" τό χέρι να γράψει πολλά τούτες τίς δύσκολες ώρες......
Τά είπαν όλα για σένα με αγάπη και σεβασμό Παναγιώτη,οι υπόλοιποι σύντροφοι/σσες,φίλοι και φίλες,άγνωστοι και άγνωστες.....
Τό να πώ κάτι παραπάνω,είναι περιττολογία.....
Εχω μια ενοχή και θα τήν ομολογήσω,δέν ήρθα τόν τελευταίο καιρό πού τραβιόσουνα στά νοσοκομεία,"έλαμψα δια τής απουσίας μου" παρά τό ότι σε σκεφτόμουνα συχνά.Δέν σήκωσα ούτε κάν το τηλέφωνο να σε ακούσω καί πάλι εδώ η ενοχή ανεβαίνει και μεγαλώνει.Να ξέρεις ,ότι δέν έγινε απο αδιαφορία ή άλλο λόγο ,είχα και έχω τά δικά μου,έχασα και εγώ αγαπημένα πρόσωπα,έτρεχα με κομμένη τήν ανάσα όπως όλοι.....Καί πάλι σου λέω αγαπημένε μου Τάκη,καί πάλι.....δέν έχω δικαιολογία......
Διάβασα χθές,πώς "έφυγες", αλλά οι φήμες τελευταία έχουν γίνει τής μόδας και παίζουν συχνά φιλίες με τόν θάνατο.....
Λοιπόν,εγώ σέ βλέπω όρθιο,γελαστό και να κάνεις σινιάλο ζωής σέ όλους εμάς εδώ από "κάτω"!
Πάμε Μαέστρο ,κάνω στήν άκρη και σε χαιρετώ καθώς ανοίγεσαι στό ατέλειωτο σύμπαν τής ανθρωπιάς με τήν Ορχήστρα σου....
Θά σε θυμάμαι πάντα ,όπως όλους και όλες εκείνες πού χάσαμε πρόωρα.Αλλά να ξέρεις τούτο Μαέστρο,,,,,
Πεθαίνει όποιος έχει πεθάνει στήν μνήμη τών άλλων ,κάτι πού για σένα δέν ισχύει γιατί είσαι ζωντανός στήν μνήμη και στούς αγώνες μας για καλύτερο Κόσμο,ΑΡΑ ΕΙΣΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ....νά και τώρα ακούω τά λόγια σου,τήν μουσική σου.....
Είσαι εδώ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ αδερφέ μου..............
τήν αλληλεγγύη,στην συμπαράσταση και τήν συμπόνοια μου στήν Νανά ,στά παιδιά και στήν οικογένεια τού σύντροφου Παναγιώτη.....
Κάϊν.....................
Δημοσίευση σχολίου