ΑΚΕΠ: Ο ίσκιος της φλαμουριάς

Η Φλαμουριά

Στη βρύση τη βουνίσια
σιμά είν’ η φλαμουριά,
στον ίσκιο της καθόμουν
να ονειρευτώ συχνά.

Διαβάστε περισσότερα...

Εχάραζα στη φλούδα
ονόματα ιερά
και πάντα εκεί γυρνούσα
σε λύπη ή σε χαρά.

Μια μέρα ταξιδεύω
σε μέρη μακρινά,
περνώ να χαιρετήσω
στερνά τη φλαμουριά.

Βουΐζαν τα κλαδιά της
σαν να μου κράζαν:
"Ω, κοντά μου πάντα μείνε,
θα βρεις γαλήνη εδώ".

Μακριά τώρα στα ξένα
δεν έχω την χαρά
που ένοιωθα εκεί πάνω,
κοντά στη φλαμουριά.

Στο νου μου πάντα μένει
το ολόχαρο χωριό,
στ’ αυτιά μου ακούω πάντα:
"Θα βρεις γαλήνη εδώ".

ΥΓ 1: Η Φλαμουριά, Στίχοι: Wilhelm Muller, Μελοποίηση: Franz Schubert 

ΥΓ 2: "Ο Βαυαρικός φιλελληνισμός μέσα από τον Βίλχελμ Μύλλερ (1794-1827)", της Χριστίνας Στρατηγοπούλου

ΥΓ 3: Σχολιασμός για τον Σούμπερτ από τον Δαμιανό Δημητριάδη

ΥΓ 4: Αλληλοαποκλειόμενα ή Αλληλοσυνδεόμενα 

ΥΓ 5: H Φιλύρα ήταν νύμφη της ελληνικής μυθολογίας, μητέρα του σοφού κένταυρου Χείρωνα. Ήταν μια από τις Ωκεανίδες και συχνά αναφέρεται ως «Ωκεανίς Φιλύρα». Ήταν θεότητα της ανάρρωσης, της ευωδίας και των αρωμάτων, της γραφής και της ομορφιάς. Τη Φιλύρα ερωτεύτηκε ο θεός Κρόνος κι όταν τους ανακάλυψε η σύζυγός του, Ρέα, αυτός μεταμορφώθηκε σε άλογο για να διαφύγει της προσοχής της. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα από τη Φιλύρα και τον Κρόνο να γεννηθεί ο κένταυρος Χείρων, μισός άνθρωπος και μισός άλογο. Για να απαλύνει την ντροπή που ένιωθε η νύμφη, ο Κρόνος τη μεταμόρφωσε στο ομώνυμο δέντρο.
Με το όνομα Φιλύρα (λατ. Tilia) ή φίλυρα είναι γνωστό ένα γένος περίπου 30 διαφορετικών δέντρων που ευδοκιμούν περισσότερο στο εύκρατο κλίμα του Βόρειου Ημισφαιρίου. Η μεγαλύτερη ποικιλομορφία απαντάται στην Ασία, ωστόσο το γένος συναντάται επίσης στην Ευρώπη και την ανατολική Βόρεια Αμερική.
Tα πιο συνηθισμένα είδη της ελληνικής χλωρίδας είναι τα εξής:

·  Φιλύρα η κοινή (Tilia vulgaris ή intermedia ή europaea)

·  Φιλύρα η γναφαλώδης ή αργυρόφυλλος (Tilia tomentosa ή alba ή argentea) (η κοινή φιλουριά, φλαμουριά ή φλαμούρι)

·  Φιλύρα η καρδιόφυλλος (Tilia cordata) το περίγραμμα των φύλλων είναι κοφτερά οδοντωτό,προς τη βάση των δευτερευόντων νεύρων παρουσιάζονται τούφες από τρίχες που έχουν χρώμα σκουριάς. Η ταξιανθία αποτελείται από 5-7 άνθη και είναι πάνω σε ένα απλό μίσχο με λογχοειδή βράκτια προσκολλημένα στη βάση της, τα άνθη έχουν πέντε πρασινόλευκα σέπαλα, πέντε κιτρινόλευκα πέταλα και πολυάριθμους στήμονες. Τα άνθη της είναι φαρμακευτικά.  

Αθήνα, 22 Ιουνίου 2014

ΑΚΕΠ-Γραφείο τύπου

Μίκα Στάθη