Διαβάστε περισσότερα...
ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
Επαναστατική ονομάζεται η πολιτική όταν
δίνει νόημα και περιεχόμενο στην έννοια της κοινωνικής ελευθερίας. Όταν
ενσωματώνει την ιστορική εμπειρία και κατευθύνεται από τη διαλεκτική και
επιστημονική γνώση. Όταν θέτει ρεαλιστικούς στόχους
και επιδιώκει εφικτές λύσεις
στα κοινωνικά προβλήματα. Όταν υπηρετεί το κοινό συμφέρον της πλειοψηφίας του
ταξικά διαρθρωμένου λαού.
Το ΑΚΕΠ (Αυτοδύναμο Κίνημα Επαναστατικής Πολιτικής) είναι μια πολιτική
συλλογικότητα με κομματική συγκρότηση. Αποδέχεται το διαλεκτικό υλισμό, τον
ιστορικό υλισμό, τον ηθικό ιδεαλισμό , και απορρίπτει τον φιλοσοφικό ιδεαλισμό
και τον χυδαίο και μηχανιστικό υλισμό.
Το ΑΚΕΠ έχει συλλογική ηγεσία
και διέπεται από την αρχή του πολιτικού δημοκρατισμού και την αρχή της
συλλογικότητας στη δράση και την καθοδήγηση. Είναι επίσημο πολιτικό κόμμα
αναγνωρισμένο από τον Άρειο Πάγο και τη Βουλή των Ελλήνων. Το ΑΚΕΠ ταυτίζεται πολιτικά, οργανωτικά,
ιδεολογικά με την ΑΚΕΠ (Αυτοδύναμη
Κίνηση Εργατικής Πολιτικής) που είναι προσωνυμία του επίσημου τίτλου
του κόμματος.
Το ΑΚΕΠ
εμπνέεται από τα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της εθνικής
ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της φιλίας
των λαών.
Το ΑΚΕΠ έχει
την πεποίθηση πως στα καθεστώτα του κρατικού καπιταλισμού που κατέρρευσαν στην
πρώην Σοβιετική Ένωση και στις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν
εφαρμόστηκαν και δεν υλοποιήθηκαν οι αρχές της κοσμοθεωρίας του διαλεκτικού και
ιστορικού υλισμού και, σίγουρα, δεν καταργήθηκαν οι εκμεταλλευτικές κοινωνικές
σχέσεις.
Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ
ΑΓΩΝΑ
Να μην
υπάρχει ούτε ένας στη χώρα φτωχός, ούτε ένας δυστυχισμένος, ούτε ένας
καταπιεστής.
Η Ελλάδα
είναι πλούσια χώρα. Έχει τις αντικειμενικές και υποκειμενικές δυνατότητες να
εξασφαλιστεί όχι μόνον ευμάρεια αλλά και ευημερία σε κάθε Ελληνίδα και σε κάθε
Έλληνα.
ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ
Η
ενότητα των δυνάμεων της εργασίας και του πολιτισμού σε ένα μετωπικό - δημοκρατικό
- ριζοσπαστικό κίνημα εξουσίας. Αναγκαία συνθήκη για να συγκροτηθεί κίνημα με
ποιοτικά χαρακτηριστικά ικανά να υλοποιήσουν το σκοπό του αγώνα, είναι η ύπαρξη ηγεμονικής πολιτικής δύναμης ικανής να
ασκεί επαναστατική πολιτική.
Η πολιτική του ΑΚΕΠ υπηρετεί τα συμφέροντα της πλειοψηφίας
του ελληνικού λαού. Πρωτίστως,
όμως, υπηρετεί τις μη εκμεταλλεύτριες τάξεις και ιδίως την εργατική (…)
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ – ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ
ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
Άρθρο 1. Το ΑΚΕΠ έχει συλλογική ηγεσία και διέπεται από
την αρχή του πολιτικού δημοκρατισμού και την αρχή της συλλογικότητας στη δράση
και την καθοδήγηση. Διέπεται, δηλαδή, σε όλα τα
επίπεδα της δομής του από τις αρχές της άμεσης πολιτικής δημοκρατίας. Η συλλογικότητα στη
δράση των οργανώσεων και των μελών του ΑΚΕΠ είναι η οργανωτική αρχή που
συνδέεται διαλεκτικά με την οργανωτική αρχή της συλλογικότητας στην καθοδήγηση.
Άρθρο 2. Ανώτερο
καθοδηγητικό όργανο του ΑΚΕΠ είναι το Συνέδριο.
Συγκαλείται μία φορά το χρόνο. Η εκπροσώπηση στο Συνέδριο είναι εκπροσώπηση
απόψεων. Κάθε άποψη εκπροσωπείται ανεξάρτητα από την αριθμητική υποστήριξη
μελών, και ψηφίζει στη βάση του αριθμού των μελών που την υποστηρίζουν. Το
Συνέδριο του ΑΚΕΠ εκλέγει την Κεντρική Επιτροπή, που καθοδηγεί το ΑΚΕΠ στο
χρονικό διάστημα μεταξύ δύο Συνεδρίων, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συνεδρίου,
το Πρόγραμμα και τις καταστατικές αρχές.
Άρθρο 3. Η Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΠ εκλέγει την
Εκτελεστική Γραμματεία-Εκτελεστικό Γραφείο, τον Γενικό Γραμματέα και –εφ’ όσον
κριθεί απαραίτητο- και Πρόεδρο. Τα
καθήκοντα της Εκτελεστικής Γραμματείας, του Γενικού Γραμματέα και του Προέδρου,
τα καθορίζει με απόφασή της η Κεντρική Επιτροπή. Η Κεντρική Επιτροπή
συνεδριάζει τουλάχιστον μία φορά στους δύο μήνες.
Άρθρο 4. Βασική πολιτική
και οργανωτική μονάδα του ΑΚΕΠ είναι η Οργάνωση
Βάσης. Η συνεδρίαση της Οργάνωσης Βάσης είναι το ανώτερο καθοδηγητικό της
όργανο. Η Οργάνωση Βάσης εκλέγει γραμματεία και γραμματέα, και εφ’ όσον
κρίνεται απαραίτητο συγκροτεί Οργανωτικούς Πυρήνες. Η Οργάνωση Βάσης
συνεδριάζει τουλάχιστον μία φορά το μήνα.
Άρθρο 5. Οι γραμματείες
των Οργανώσεων Βάσης του κάθε νομού συγκροτούν Νομαρχιακή Επιτροπή. Η Νομαρχιακή Επιτροπή εκλέγει γραμματεία και
γραμματέα. Οι Οργανώσεις Βάσεις αναπληρώνουν τη θέση των στελεχών τους που εκλέχτηκαν στη
γραμματεία της Νομαρχιακής Επιτροπής. Οι Οργανώσεις Βάσης έχουν δικαίωμα να
ανακαλούν ανά πάσα στιγμή τα στελέχη τους από τη Νομαρχιακή Επιτροπή και να τα
αντικαθιστούν με άλλα.
Άρθρο 6. Επί τη βάσει της
αρχής του πολιτικού δημοκρατισμού. Επί τη βάσει της αρχής της πλειοψηφίας στη
λήψη των αποφάσεων. Επί τη βάσει της αρχής της συλλογικότητας στην καθοδήγηση.
Οι αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής δεσμεύουν όλες τις οργανώσεις του κόμματος.
Οι αποφάσεις της Νομαρχιακής Επιτροπής δεσμεύουν τις Οργανώσεις Βάσης του
νομού. Οι αποφάσεις της Οργάνωσης Βάσης δεσμεύουν τα μέλη και τους Οργανωτικούς
Πυρήνες της Οργάνωσης Βάσης.
Άρθρο 7. Κάθε όργανο
λογοδοτεί περιοδικά στο σώμα που το εξέλεξε, και μπορεί ν’ ανακληθεί στο σύνολό
του ή κατά ένα μέρος πριν τη λήξη της θητείας του με απόφαση της πλειοψηφίας
του σώματος. Η κριτική και η αυτοκριτική γίνεται με κατεύθυνση τον έλεγχο της
πολιτικής δραστηριότητας του ΑΚΕΠ και τον έλεγχο της εκτέλεσης των αποφάσεών
του. Στο ΑΚΕΠ δεν υπάρχουν αξιώματα, υπάρχουν μόνο θέσεις ευθύνης. Στο ΑΚΕΠ τα
καταστατικά δικαιώματα και υποχρεώσεις ενοποιούνται διαλεκτικά στην έννοια
καθήκον.
Άρθρο 8. Η ανώτερη ιδιότητα στο ΑΚΕΠ είναι η ιδιότητα του
μέλους. Μέλος του ΑΚΕΠ γίνεται όποιος αποδέχεται τους σκοπούς και τις αρχές
λειτουργίας του ΑΚΕΠ, δραστηριοποιείται για την διάδοση και την υλοποίησή τους
κι έχει γίνει δεκτός από την Οργάνωση Βάσης στην οποία απευθύνεται. Το μέλος του ΑΚΕΠ έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση: α) να εκφράζει ελεύθερα την γνώμη
του, β) να μετέχει και να συμβάλει στην επεξεργασία και τη διάδοση της
πολιτικής και των θέσεων του ΑΚΕΠ, γ) να παίρνει μέρος στην εκλογή
των οργάνων και αν θέλει να θέτει υποψηφιότητα σε αυτά, δ) να ελέγχει τα όργανα
και τα άτομα που εξέλεξε για να εκπροσωπούν τις απόψεις και την πολιτική του
ΑΚΕΠ,
ε) να φροντίζει για την τήρηση των αποφάσεων και των αρχών λειτουργίας
ασκώντας την κριτική και την αυτοκριτική. Ουδείς έχει το δικαίωμα να καταπνίγει
την κριτική. Όποιο μέλος ή όργανο παρεμποδίζει την κριτική πρέπει να
απομακρύνεται από το κόμμα.
Άρθρο 9. Κυρώσεις επιβάλλονται σε μέλος ή όργανο όταν παραβιάζει κατάφορα τις αξίες, τις
αρχές λειτουργίας, τους σκοπούς και τις αποφάσεις του ΑΚΕΠ. Το μέλος στο οποίο
έχει επιβληθεί κύρωση έχει το δικαίωμα να υπερασπίσει τη θέση του με
απεριόριστο χρόνο ομιλίας, να προβάλει την άποψή του στα έντυπα και ηλεκτρονικά
μέσα του ΑΚΕΠ και να υποβάλει ενστάσεις μέχρι το Συνέδριο. Οι κυρώσεις είναι:
παρατήρηση, μομφή, απομάκρυνση. Τα μέλη του ΑΚΕΠ που απομακρύνονται για
πολιτικούς και όχι ηθικούς λόγους μπορούν, εφ’ όσον το επιθυμούν, να μετέχουν
στις συνεδριάσεις της Οργάνωσης Βάσης όπου ανήκουν χωρίς δικαίωμα ψήφου.
Άρθρο 10. Κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας μπορούν να
αυτο-οργανώνονται. Μπορούν να συγκροτούν οργανώσεις με βάση το πρόγραμμα και
τις πολιτικές κατευθύνσεις του ΑΚΕΠ. Μπορούν, εφ’ όσον το επιθυμούν, να
συνδέονται οργανωτικά με το ΑΚΕΠ με αίτημά τους στην οικεία Νομαρχιακή Επιτροπή
ή την Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΠ. Ο οργανωμένος λαός μπορεί να νικήσει.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Στον πολιτικό δημοκρατισμό,
η έννοια της ατομικότητας σαν ειδικό, που προσωποποιεί συγκεκριμένες κοινωνικές
σχέσεις, υπερβαίνει το ατομικό σαν ιδιόμορφο μέσα στην σχέση του ατομικού με το
γενικό, δηλαδή σαν μερικό, αλλά και σαν όλο, εμπλουτισμένο από την
ετεροκαθοριζόμενη διαλεκτική σχέση ειδικού – μερικού – γενικού. Η επιβολή του
ατομικού ως ιδιόμορφου στο μερικό ή στην ολότητα είναι γραφειοκρατία, είναι
παραγοντισμός, είναι αρχηγισμός και καισαρισμός, ακόμα και στην περίπτωση που
το ατομικό είναι προοδευτικό, επαναστατικό και εκφράζει ευρύτερα συμφέροντα
ιστορικοπολιτικής τάξης. Σε επαναστατικά κόμματα που λειτουργούν με την αρχή του πολιτικού δημοκρατισμού,
όταν υπάρχει αντίθεση ανάμεσα στην μορφή της κομματικής λειτουργίας του πολιτικού
δημοκρατισμού και στο πολιτικό περιεχόμενο της δραστηριότητάς τους,
αλλοτριώνεται η ηγεμονία των ιδεών του κόμματος στο άθροισμα των ατομικών
θελήσεων της ηγετικής ομάδας και η καταγραφή των εμπειριών του κόμματος, η
πολλαπλότητα της πραγματικότητας αποκόπτεται από την ιστορική κίνηση και την
οργανική σχέση της με την προσδιοριστικότητα του πολιτικού περιεχομένου της
δραστηριότητάς του. Εδώ, η ηγετική ομάδα ως μερικό, δεν ορίζεται από το σκοπό
που συνέχει το κόμμα αλλά από την ουσία της υλικής δομής του σημερινού
εκμεταλλευτικού κοινωνικού συστήματος και προσωποποιεί την αλλοτριωμένη μορφή
κομματικής λειτουργίας που ονομάζεται γραφειοκρατικός συγκεντρωτισμός.
Στον πολιτικό
δημοκρατισμό, οι έννοιες της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας συνυπάρχουν σε
αδιαχώριστη ενότητα χωρίς να αντιφάσκουν, διότι δεν είναι έννοιες
ανταγωνιστικές και αλληλοαναιρούμενες. Δημοκρατία χωρίς την υποταγή της
μειοψηφίας στην πλειοψηφία και χωρίς κυριαρχική, ηγεμονική ενότητα
πλειοψηφίας-μειοψηφίας πάνω στην γενική, συνεκτική πολιτική, που τις υπερβαίνει
σαν διακρίσεις και τις αντιμετωπίζει σαν ολότητα, δεν μπορεί να υπάρχει. Το
κόμμα αποτελείται από πολλές οργανώσεις οι οποίες συγκροτούν ένα ενιαίο σύνολο.
Η υποταγή των κατωτέρων οργάνων στα ανώτερα όργανα είναι διαλεκτικά η υποταγή
του μέρους στο όλο. Χωρίς την εφαρμογή αυτής της αρχής, το κόμμα αποτελεί
μονάχα ένα άθροισμα θελήσεων ενάντια στη γενική κατεύθυνση, και δεν μπορεί να
υπάρχει γενική κατεύθυνση και καθοδήγηση αν δεν υπάρχει ενιαίο κέντρο
καθοδήγησης, η μετατροπή δηλαδή του κύρους των ιδεών και της θέλησης των μελών
σε κύρος του ενιαίου κέντρου καθοδήγησης. Το ενιαίο κέντρο καθοδήγησης (η
Κεντρική Επιτροπή) δεν εκφράζει συμβατικά το άθροισμα των θελήσεων των μελών
που το απαρτίζουν, αλλά εκφράζει την ηγεμονία των ιδεών και τη θέληση των μελών
μέσα στο κόμμα. Εκλέγεται και καθοδηγείται από το ανώτερο όργανο του κόμματος,
που είναι το Συνέδριο, όπου και λογοδοτεί.
ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Όσα χρόνια κι αν περάσουν. Όσα εμπόδια κι αν υψωθούν ενάντια στον
ιστορικό σκοπό του ανθρώπου να καταργήσει τις εκμεταλλευτικές κοινωνικές
σχέσεις και να κατακτήσει την ευτυχία. Ο
ιστορικός σκοπός της ανθρωπότητας να περάσει από το «βασίλειο της ανάγκης» στο «βασίλειο
της ελευθερίας» θα επιτευχθεί.
ΕΥΗΜΕΡΟΥΣΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ευημερούσα δημοκρατική
κοινωνία ονομάζεται η κοινωνία στην
οποία ηγεμονεύει ή κυριαρχεί ο Πολιτικός-Οικονομικός δημοκρατισμός και η
Γενικευμένη Αυτοδιάθεση αποτελεί αρχή αναγκαία, καθολική και απαραβίαστη.
Πολιτικός-οικονομικός
δημοκρατισμός
ονομάζεται η πολιτική θεωρία που ενοποιεί, εμμεσοποιεί και εκδηλώνει τις αρχές
της άμεσης οικονομικής και πολιτικής δημοκρατίας και την νομοτέλεια «στον
καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του, από τον καθένα ανάλογα με την ικανότητά
του».
Γενικευμένη αυτοδιάθεση
ονομάζεται το πολιτικό αίτημα να είναι ο κάθε κοινωνικός άνθρωπος ελευθερόφρων,
αυτοπροαίρετος, αυτεπίτακτος και αυτεξούσιος, να απολαμβάνει χωρίς όρους και
προϋποθέσεις τα πολιτικοθεσμικά και οικονομικοκοινωνικά μέσα που τον καθιστούν
ικανό να μετέχει στον ιστορικά κατακτημένο βαθμό ελευθερίας και στην
πολιτισμική ακεραιότητα της ιστορικής ολότητας.
Στους προηγούμενους αιώνες οι
κοινωνικές συνθήκες έθεσαν για λύση τα αιτήματα της εθνικής ανεξαρτησίας, της
αστικής αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, των ανθρώπινων και
ατομικών δικαιωμάτων κι ελευθεριών και ενέπνευσαν τους αγώνες ενάντια στην
απολυταρχία, τον δεσποτισμό και την φεουδαρχία. Σήμερα, η οικουμενικότητα της
παρακμής του καπιταλιστικού οικονομικοκοινωνικού συστήματος αποκαλύπτει τα όρια,
τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειες των αιτημάτων και των κατακτήσεων των
προηγούμενων αιώνων και καθιστά το αίτημα της γενικευμένης αυτοδιάθεσης αίτημα
οικουμενικό και ιστορικά αναγκαίο.
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ – ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ
«Αντί του συντηρητικού συνθήματος: ένα δίκαιο μεροκάματο
για μια δίκαιη εργάσιμη μέρα, θα πρέπει η εργατική τάξη να γράψει στη σημαία
της το επαναστατικό σύνθημα: κατάργηση του συστήματος της μισθωτής εργασίας».
ΑΚΕΠ
Αυτοδύναμο Κίνημα
Επαναστατικής Πολιτικής
http://akep.blogspot.com
Σχόλιο 1:
Το Αυτοδύναμο Κίνημα Επαναστατικής Πολιτικής,
γνωστότερο ως ΑΚΕΠ, είναι μια ιδεολογικο-πολιτική συλλογικότητα με κομματική
συγκρότηση. Ιδρύθηκε από πρώην μέλη και στελέχη πολιτικών φορέων του
δημοκρατικού, προοδευτικού και ριζοσπαστικού, κοινοβουλευτικού και
εξωκοινοβουλευτικού πολιτικού χώρου, με πρωτοβουλία του Αντώνη Χάλαρη του
Πέτρου, νυν επίτιμου Προέδρου του ΑΚΕΠ. Επίσης, σε προγενέστερο χρόνο, ο Αντώνης Χάλαρης μετείχε στην σύνταξη και την υπογραφή του κειμένου των "400" "Η πολιτική μας διαφωνία με το ΚΚΕ", που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Αντί (τεύχος 147, 14 Μαρτίου 1980).
Το ΑΚΕΠ, κατά την πρώτη περίοδο της ύπαρξής του (κατάθεση τίτλου-σήματος στον Άρειο Πάγο και στην Βουλή των Ελλήνων Μάρτιος 1984), έδρασε
ουσιαστικά και πρακτικά σαν όμιλος ιδεολογικο-πολιτικού προβληματισμού και σαν
ομάδα σκέψης για την επεξεργασία θέσεων και απόψεων, τις οποίες παρουσίαζε και
διέδιδε με εφημερίδες τοίχου, μπροσούρες κλπ., αλλά και μεταγενέστερα με τη συμμετοχή του σε
εθνικές εκλογές και σε εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο.
Το ΑΚΕΠ πρωτοεμφανίστηκε σαν επίσημο πολιτικό κόμμα,
αναγνωρισμένο από τον Άρειο Πάγο και την Βουλή των Ελλήνων, στις τριπλές
επαναληπτικές εθνικές εκλογές της περιόδου 1989-1990 (18 Ιουνίου 1989, 5
Νοεμβρίου 1989, 8 Απριλίου 1990), και στις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο (18
Ιουνίου 1989). Στις Ευρωεκλογές της 25 Μαΐου 2014 μετείχε στο ψηφοδέλτιο του ΣΧΕΔΙΟΥ Β (με επικεφαλής
τον Αλέκο Αλαβάνο), στις δε εθνικές εκλογές της 20 Σεπτεμβρίου 2015 υποστήριξε
το ψηφοδέλτιο της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ (με επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη).
Tο ΑΚΕΠ υπήρξε συνιστώσα του πολιτικού μετώπου της
ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, μετείχε στο ψηφοδέλτιο της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ στις Ευρωεκλογές 26
Μαΐου 2019, διατηρώντας ωστόσο την οργανωτική και πολιτική του αυτοτέλεια.
Το ΑΚΕΠ έχει συλλογική ηγεσία, με Γενικό Γραμματέα της
Κεντρικής Επιτροπής τον Σεραφείμ (Μάκη) Παπαπέτρου του Λουκά –οικονομολόγο, γραφείο τύπου της Κεντρικής Επιτροπής τη Δήμητρα (Μίκα)
Στάθη του Δημητρίου –δικηγόρο, και οργανωτικό συντονιστή της Κεντρικής
Επιτροπής τον Εμμανουήλ Γρηγοριάδη του Γρηγορίου –γιατρό, ο οποίος υπήρξε επίσης
μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του ΣΧΕΔΙΟΥ Β και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου
της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.
Σχόλιο 2:
(του Αντ. Π. Χάλαρη)
Ηγεμονική δύναμη είναι η αναγκαία υποκειμενική συνθήκη, το αναγκαίο διαλεκτικό μέτρο (ποιοτικό ποσόν) για τη σύσταση του επαναστατικού κόμματος.
Ηγεμονική δύναμη ή συλλογικός διανοούμενος ονομάζεται το
πολιτικό υποκείμενο όταν επαληθεύεται στο εσωτερικό του μια ιεράρχηση κύρους
και διανοητικής ικανότητας, που μπορεί να αποκορυφωθεί μόνον εάν μπορεί να
αναβιώσει συγκεκριμένα τις απαιτήσεις ενός ταξικά διαρθρωμένου λαού, και συνεπώς
να πετύχει να επεξεργαστεί μορφικά το συλλογικό πιστεύω κατά τον πιο συναφή
τρόπο και κατάλληλο για τους τρόπους σκέψης των κοινωνικών ομάδων και
κατηγοριών του πληθυσμού που εκπροσωπεί. Η
συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας συμμετοχής κοινωνικών ομάδων και ατόμων σε
μία επαναστατική ηγεμονική δύναμη (δηλαδή πολιτική συνείδηση) είναι η πρώτη
φάση για μία ανώτερη και προοδευτική αυτοσυνείδηση, όπου θεωρία και πρακτική
τελικά ενοποιούνται (Γκράμσι).
Η
ύπαρξη ηγεμονικής πολιτικής δύναμης ικανής να ασκεί επαναστατική πολιτική, που
είναι η αναγκαία συνθήκη για να συγκροτηθεί κίνημα με ποιοτικά χαρακτηριστικά
ικανά να υλοποιήσουν το σημερινό σκοπό του αγώνα, είναι ο στρατηγικός σκοπός του ΑΚΕΠ.
Ο σημερινός
σκοπός του αγώνα και ο στρατηγικός σκοπός του ΑΚΕΠ βρίσκονται σε αδιαχώριστη
διαλεκτική ενότητα και καθορίζουν κάθε τακτική πολιτική ενέργεια του κόμματος.
Η
πολιτική διαδικασία-προτσές για τη δημιουργία του ριζοσπαστικού κινήματος
εξουσίας συγκροτεί την ηγεμονική πολιτική δύναμη και την
καθιστά ικανή να ασκεί επαναστατική πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου