Κείμενα για το ευρώ

Αναδημοσιεύουμε 2 κείμενα: 1)"Σχέδιο χειραγώγησης του λαού" του Ν. Ιγγλέση, και 2)"Η Γαλλία συζητά για την έξοδο από το ευρώ" του Μιχάλη Ψύλλου.

Διαβάστε περισσότερα...

1)Σχέδιο χειραγώγησης του λαού
Του ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ*

Λίγες μέρες πριν από τις τελευταίες ευρωεκλογές ο Αντώνης Σαμαράς, σε κεντρική ομιλία του και με παλλόμενη φωνή, έλεγε: «Εγώ σχίζω τα Μνημόνια κάθε μέρα, σελίδα – σελίδα…» Όσοι τον άκουσαν τότε, ασφαλώς σκέφτηκαν ότι πρόκειται για μια ακόμη προεκλογική υπερβολή προκειμένου να κερδηθούν μερικοί ψήφοι από τη Ν.Δ. και να μειωθεί η διαφορά της από το ΣΥΡΙΖΑ. 
Σήμερα, ιδιαίτερα μετά συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ και τις δηλώσεις που ακολούθησαν τόσο του πρωθυπουργού όσο και άλλων στελεχών της συγκυβέρνησης (Ευ.Βενιζέλου, Γκ. Χαρδούβελη κλπ.), γίνεται ολοφάνερο ότι εξελίσσεται μια μνημονιακή αντεπίθεση, ότι προωθείται ένα σχέδιο χειραγώγησης, δηλαδή εξαπάτησης, για μια ακόμα φορά, του ελληνικού λαού.
Βασικά σημεία αυτού του σχεδίου είναι, μέχρι στιγμής, τα εξής:
1. Στο τέλος του 2014 τελειώνουν οι δόσεις της δεύτερης Δανειακής Σύμβασης από την Ε.Ε. (EFSF), με την εκταμίευση ενός ποσού περί τα 3,6 δις. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση θα διακηρύξει, με πανηγυρικό τρόπο, το τέλος του Μνημονίου και την απομάκρυνση της Τριαρχίας (Τρόϊκα) ποντάροντας στο γεγονός ότι ο απλός πολίτης δε μπορεί εύκολα να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ της ολοκλήρωσης των δανειακών εκταμιεύσεων και των μνημονιακών μέτρων που ελήφθησαν προκειμένου να γίνουν αυτές οι εκταμιεύσεις.
2. Θα ζητηθεί από το Δ.Ν.Τ. να διακόψει την περαιτέρω χρηματοδότηση ( περί τα 12 δις.) του ελληνικού Δημοσίου, η οποία με βάση τη δεύτερη Δανειακή Σύμβαση λήγει την άνοιξη του 2016. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση θα διακηρύξει και πάλι πανηγυρικά, ότι έδιωξε από τη χώρα το, μισητό για το λαό, Δ.Ν.Τ.
3. Το δημοσιονομικό κενό (έλλειμμα του προϋπολογισμού) και το χρηματοδοτικό κενό (το ποσό που απαιτείται κάθε χρόνο για την πληρωμή των χρεολυσίων του δημόσιου χρέους) θα επιδιωχθεί να καλυφθεί με δανεισμό από τις αγορές, με την έκδοση ομολόγων. Έτσι θα πληρώνουμε το παλιό χρέος, με νέο χρέος και μάλιστα με υψηλότερα επιτόκια. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση θα διακηρύξει ότι η Ελλάδα γίνεται πάλι μια «κανονική – φυσιολογική» χώρα που μπορεί να δανείζεται από τις διεθνείς χρηματαγορές, όπως γινόταν μέχρι το Μάϊο του 2010… και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε! Δε θα πουν βέβαια στους Έλληνες πολίτες ότι η εξάρτηση από το Μηχανισμό Στήριξης των Δανειακών Συμβάσεων θα αντικατασταθεί από τη «φυσιολογική» εξάρτηση της χώρας από τις αδυσώπητες χρηματαγορές.
4. Όλα τα παραπάνω θα γαρνιριστούν με κάποιες φορο-ελαφρύνσεις, για να κάνουν πιο πιστευτό το κυβερνητικό αφήγημα. Όπως πριν από τις ευρωεκλογές μοίραζαν πεντακοσάρικα από το ανύπαρκτο πρωτογενές πλεόνασμα του 2013, έτσι και τώρα μειώνουν κατά 30% το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης. Ελπίζουν ότι πολλοί λίγοι θα θυμούνται ότι ο φόρος αυτός από το 2010 μέχρι σήμερα αυξήθηκε κατά 1.470% (από 21 σε 330 ευρώ το χιλιόλιτρο). Η γαρνιτούρα θα περιλαμβάνει επίσης τη διαβεβαίωση ότι η ανάπτυξη έφτασε…αεροπορικώς!, και οι ξένοι επενδυτές, που …κάνουν ουρά στα σύνορα της χώρας, θα δημιουργήσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας - για 730.000 μίλησε πρόσφατα ο Αντώνης Σαμαράς. Σαν «κερασάκι» σ’ όλα αυτά θα προστεθεί και πάλι η τρομοκρατία της επιστροφής στη δραχμή, υπό ανεξέλεγκτες συνθήκες.
Όλο αυτό το «πακέτο» θα επιχειρηθεί «να πουληθεί» στον ελληνικό λαό με τη βοήθεια του προπαγανδιστικού μηχανισμού των ενσωματωμένων ΜΜΕ, προκειμένου τα μνημονιακά και κρυφο-μνημονιακά κόμματα να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα για να συγκεντρωθούν οι 180 ψήφοι για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ή, αν αυτό δεν επιτευχθεί, να διασώσουν την παρτίδα στις εκλογές που θα ακολουθήσουν.
Βέβαια το σχέδιο αυτό, χειραγώγησης του ελληνικού λαού, παρουσιάζει σημαντικές δυσκολίες και δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να υλοποιηθεί πλήρως. Χαρακτηριστικό είναι ότι, μετά τις δηλώσεις που ακολούθησαν της συνάντησης Σαμαρά – Μέρκελ, οι τιμές των ομολόγων, στη δευτερογενή αγορά, άρχισαν να υποχωρούν δείχνοντας ότι οι χρηματαγορές δεν εμπιστεύονται την Ελλάδα, χωρίς τον ασφυκτικό έλεγχο – εγγύηση της Τριαρχίας, καθιστώντας έτσι δύσκολη και κυρίως πολύ ακριβή την έξοδο στις αγορές. Αυτό είναι απόλυτα λογικό αφού, μετά τεσσεράμισι χρόνια στην «Εντατική», η χώρα βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση απ’ ότι στις αρχές του 2010: το χρέος πλησιάζει το 180% του ΑΕΠ έναντι 129,7% το 2009, το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί κατά 25% και η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, από τα αλλεπάλληλα χαράτσια, έχει εξαντληθεί όπως αποδεικνύεται από την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία κατά πάνω από 1 δις. μηνιαίως.
Παράλληλα η Ε.Ε. (Κομισιόν - Ε.Κ.Τ.) αναζητούν τον κατάλληλο μηχανισμό εποπτείας   που θα αντικαταστήσει την Τριαρχία στο δημοσιονομικό έλεγχο της Ελλάδας και θα εξασφαλίζει την προώθηση των «μεταρρυθμίσεων», πράγμα που αν συμβεί θα ακυρώσει σε μεγάλο βαθμό το όποιο επικοινωνιακό όφελος της συγκυβέρνησης.
Η αντιπολίτευση, παρ’ όλο τον επικοινωνιακό αποκλεισμό της, θα πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια και να ενημερώσει τον ελληνικό λαό ότι η ολοκλήρωση των δανειακών δόσεων δεν οδηγεί στην κατάργηση των μνημονιακών μέτρων - το αντίθετο μάλιστα.
Τα Μνημόνια, που «σκίζει» κάθε μέρα ο κ. Σαμαράς, είναι τα Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα, οι εκατοντάδες νόμοι, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και οι Υπουργικές Αποφάσεις που εφαρμόστηκαν τα τεσσεράμισι τελευταία χρόνια και οδήγησαν στη ληστεία των μισθών, στην κλοπή των συντάξεων, στη φορολογική επιδρομή, στις απολύσεις, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, στο κλείσιμο ή τη συρρίκνωση νοσοκομείων και σχολείων και τέλος, αυτό που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την κα Μέρκελ και τους άλλους δανειστές, το ξεπούλημα (ιδιωτικοποιήσεις το λένε) της δημόσιας περιουσίας. Όλα αυτά για τους εγχώριους μνημονιακούς και τους επικυρίαρχους δανειστές ονομάζονται «μεταρρυθμίσεις» που θα πρέπει να συνεχιστούν με την ίδια ένταση, προκειμένου η χώρα μας να μπορεί να αποπληρώνει τα τοκοχρεολύσια των δανείων που έχει λάβει από το Μηχανισμό Στήριξης και να μπορεί να δανείζεται στο μέλλον από τις χρηματαγορές.
Θα πρέπει επίσης η αντιπολίτευση να εξηγήσει στους πολίτες ότι τα Μνημόνια αποτελούν συνημμένα κείμενα των Δανειακών Συμβάσεων οι οποίες μπορούν να καταργηθούν μόνο με δυο τρόπους: Ο πρώτος είναι όταν η χώρα αποπληρώσει το σύνολο των δανεικών που έχει λάβει μέχρι σήμερα – αυτό, σύμφωνα με τις Συμβάσεις θα γίνει το 2057, χωρίς να υπολογίζουμε τα νέα δάνεια που θα έχουν συναφθεί μέχρι τότε. Ο δεύτερος είναι, με βάση ένα σχέδιο, καλά μελετημένο σ’ όλες τις λεπτομέρειές του, η καταγγελία των Δανειακών Συμβάσεων προκειμένου στη συνέχεια να γίνει διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, ένα μέρος του να συμψηφιστεί με τις γερμανικές επανορθώσεις και η αποπληρωμή του υπολοίπου να γίνει με ρήτρα ανάπτυξης.
Είτε οι Έλληνες θα μείνουν δούλοι των δανειστών – δυναστών τουλάχιστον μέχρι το 2057 είτε θα σπάσουν τις αλυσίδες τους. Οψόμεθα.
*Δημοσιέυθηκε στα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" την 2/10/14

***

2)Η Γαλλία συζητά για την έξοδο από το ευρώ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΛΟΥ*

«Όχι, η διάλυση του ευρώ δεν θα προκαλέσει οικονομικό κατακλυσμό» είναι ο τίτλος άρθρου που δημοσιεύθηκε πριν λίγες ημέρες στη γαλλική εφημερίδα Lde Monde.Συγγραφέας ο Αλουά Ναβαρό ,ένας άγνωστος φοιτητής των Οικονομικών. Η είδηση είναι ακριβώς αυτή: Η εγκυρότερη γαλλική εφημερίδα να δημοσιεύει άρθρο ενός άγνωστου φοιτητή και μάλιστα για ένα θέμα που «καίει»,όπως είναι η διάλυση του ευρώ. Η εφημερίδα ,που απηχεί βέβαια τις απόψεις του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών, σπεύδει να διευκρινίσει ότι «οι απόψεις του Ναβαρό δεν απηχούν και τη γνώμη της Le Monde». «Ενδεχόμενη έξοδος της Γαλλίας από την ευρωζώνη θα οδηγούσε και άλλες χώρες ,όπως η Ιταλία,η Ισπανία,η Ελλάδα, η Πορτογαλία ...,να ακολουθήσουν το παράδειγμά της για να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους; Ποιος μπορεί τελικά να πιστέψει ότι το ενιαίο νόμισμα θα εξακολουθήσει να υπάρχει, εάν η Γαλλία και οι χώρες αυτές αποφασίζουν να φύγουν;» διερωτάται ο Ναβαρό.
H δημοσίευση του «εικονοκλαστικού» άρθρου στη γαλλική εφημερίδα δείχνει ότι και στη Γαλλία διεξάγεται πλέον μια σημαντική συζήτηση για το αν συμφέρει ή όχι τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης να παραμένει στο κοινό νόμισμα. Ιδιαίτερα μάλιστα καθώς η γαλλική οικονομική ελίτ βλέπει ότι η σχέση Γαλλίας - Γερμανίας έχει περιέλθει σε κατάσταση μεγάλης ανισορροπίας. Ο διαβόητος γαλλογερμανικός άξονας δεν υφίσταται πιά ,απλά γιατί η Γαλλία έχει αποδυναμωθεί δραματικά σε όλους τους τομείς σε σχέση με τη Γερμανία . Εληξε οριστικά η μεταπολεμική « περίοδος χάριτος» που είχε δώσει το Βερολίνο στο Παρίσι ,προκειμένου να εξιλεωθεί η Γερμανία στα μάτια της ευρωπαικής κοινής γνώμης για όσα διέπραξε στην Ευρώπη στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Για το λόγο αυτό στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα η Γερμανία ως πρώτη οικονομική δύναμη της Ευρώπης μετέτρεψε σταδιακά τη γαλλική οικονομική ελίτ σε «οικονομικό παράσιτο» : Για να εξασφαλίσει την ανοχή ,αν όχι τη συγκατάβασή της στην επέκταση της γερμανικής επιρροής στην υπόλοιπη Ευρώπη .Τώρα πλέον το πανίσχυρο Βερολίνο δεν χρειάζεται το γαλλικό παράσιτο…
«Η επιστροφή της Αυτοκρατορίας»
Είναι η Γερμανία το μοντέλο που θα πρέπει να ακολουθήσουμε στο μέλλον εμείς, οι Ευρωπαίοι; διερωτάται ο γάλλος συγγραφέας Πασκάλ Ορντονό στο βιβλίο του με τίτλο «Η επιστροφή της Αυτοκτρατορίας. Το κατά φαντασίαν γερμανικό μοντέλο», που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες .«Μας λένε ότι οι άλλες χώρες είναι ανίκανες να κάνουν αυτά που επιτυγχάνουν οι Γερμανοί. Οι γερμανολάτρες λένε ότι ο πιο εύκολος τρόπος θα ήταν να αναθέσουμε τις τύχες της Ευρώπης στους Γερμανούς,τους ανθρώπους που είχαν το θάρρος να κάνουν μεταρρυθμίσεις και να αλλάξουν τα πάντα. Μα το Γερμανικό ιμπέριουμ δεν οδηγεί σε μια γερμανική Ευρώπη;Η Γερμανία δεν έχει καμία νομιμοποίηση για να οδηγήσει την Ευρωπαϊκή Αυτοκρατορία.Το γερμανικό μοντέλο έχει πολλές ρωγμές, κενά και ψευδείς παραστάσεις.Το γερμανικό μοντέλο είναι φανταστικό. Σε τριάντα χρόνια, η Γερμανία δεν θα είναι η πρώτη οικονομική δύναμη στην Ευρώπη» εκτιμά ο Πασκάλ Ορντονό.
Το χάσμα ανάμεσα στη Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρώπη αρχίζει να μοιάζει αγεφύρωτο. « Η ΕΕ και το ενιαίο νόμισμα είναι οι πραγματικοί λόγοι του χάσματος που υπάρχει πλέον ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία» γράφει ο γάλλος οικονομολόγος Φρανσουά Μπουονομό στην γαλλική οικονομική εφημερίδα Les Echos. « Ο πρωθυπουργός μας είναι ένας κακός ...Δον Κιχώτης..Είναι προφανές γιατί οι γερμανοί γερμανοί βιομήχανοι τον επευφημούσαν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Γερμανία. Ο ίδιος ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι οι δυσκολίες της Γαλλίας δεν προέρχονται, κατ' ουσίαν, από τα … κουσούρια μας. Είναι το άμεσο αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης των χωρών της κεντρικής Ευρώπης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε συνδυασμό με την εισαγωγή του ευρώ… Η ελίτ της Γαλλίας αρνείται να παραδεχτεί ότι η πολιτική που ακολούθησε η χώρα μας για πάνω από 20 χρόνια είναι λανθασμένη. Αμέσως μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης του Μάαστριχτ, η γερμανική βιομηχανία "αποίκησε" την Κεντρική Ευρώπη, σύμφωνα με τα λόγια του σοσιαλιστή πρώην υπουργού Ζαν Πιέρ Σεβενεμάν» .
Ο γάλλος οικονομολόγος εκτιμά ότι η γαλλική ηγεσία «έκανε μια πολύ κακή ανάλυση των επιπτώσεων που είχε η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, αλλά και η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Η νομισματική ένωση σε αυτό το νέο πλαίσιο δεν μπορούσε παρά να οδηγήσει μόνο σε μια καταστροφή της γαλλικής οικονομίας. Οι ηγέτες μας εξαπάτησαν τον κόσμο ότι δήθεν θα προκληθούν νέοι πόλεμοι στην Ευρώπη, εάν αποτύχει η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» .
Η έξοδος από το ευρώ σημαία της Λε Πεν
Οι διαπιστώσεις για την καταθλιπτική αυτοκρατορικού τύπου» κυριαρχία της Γερμανίας στην Ευρώπη αντανακλούν μεν τη συζήτηση που διεξάγεται στη Γαλλία ,αλλά δυστυχώς προς το παρόν το μόνο κόμμα που έχει περιλάβει στο πρόγραμμά του την έξοδο από το ευρώ είναι το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λε Πέν. Όπως γράφει η Le Monde «από την άνοδό της στην ηγεσία του Εθνικού Μετώπου έκανε κύριο σύνθημά της την απελευθέρωση της Γαλλίας από τα δεσμά του ενιαίου νομίσματος. «Η Γαλλία θα πρέπει, από κοινού με τους Ευρωπαίους εταίρους της, να προετοιμάσει μια επιστροφή στα εθνικά νομίσματα," λέει η Λε Πεν στο πρόγραμμά της .
Η Le Monde παραδέχεται μάλιστα ότι το σύνθημα της εξόδου από το ευρώ έχει ανεβάσει τα ποσοστά της Μαρίν Λε Πεν . Μετά την πρωτιά στις ευρωεκλογές ,πήρε για πρώτη φορά και δύο έδρες στις εκλογές της περασμένης Κυριακής για τη Γερουσία. Η ηγέτις του Εθνικού Μετώπου δεν διστάζει να ασπαστεί μελέτες του αριστερού Γάλλου οικονομολόγου Ζακ Σαπίρ για την μονομερή μετατροπή του νομικού καθεστώτος που διέπει το γαλλικό δημόσιο χρέος με βάση το γαλλικό δίκαιο, ώστε η αποπληρωμή του να γίνει πιο εύκολα. Ο Μπερνάρ Μονό, οικονομικός σύμβουλος της Μαρίν Λε Πέν λέει : «Για εμάς η πολιτική είναι υπεράνω της οικονομίας. Θα πρέπει να πούμε στους δανειστές μας :Δεχτείτε τις προτάσεις μας ή το χρέος διαγράφεται» .Τι θα συμβεί όμως αν οι πιστωτές αρνηθούν(όπως και θα κάνουν) τη μετατροπή του χρέους από ευρώ σε γαλλικά φράγκα και σύρουν το γαλλικό κράτος στα δικαστήρια ,είτε στη Γαλλία είτε στις χώρες τους; Ο οικονομολόγος Ζακ Σαπίρ δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η Γαλλία θα νικήσει στα δικαστήρια με βάση το γεγονός ότι «μία νομική αρχή ισχύει για όλες τις περιπτώσεις. Η πραγματικότητα είναι ότι είναι αδύνατο να προβλέψουμε τι θα συμβεί, επειδή η κατάσταση αυτή δεν έχει παρουσιαστεί ξανά στην ιστορία της ζώνης του ευρώ. Ο οικονομολόγος Γενς Νόρντβινγκ παραδέχεται ότι η νομική δομή της ΕΕ είναι περίπλοκη και η αρχή lex monetae (το κυρίαρχο κράτος επιλέγει το νόμισμά του) θα κλιμακώσει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στη Γαλλία και την Ευρώπη».Όπως λέει ο Νταβίντ Αμιέλ ,ηγετικό στέλεχος των Γάλλων Σοσιαλιστών, «η επιτυχία του Εθνικού Μετώπου μας υποχρεώνει να μελετάμε όλα τα σενάρια»
*Δημοσιέυθηκε στα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" την 2/10/14